ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥ: «Θέλουμε μια δουλειά με αξιοπρέπεια»

Λίγες ημέρες νωρίτερα, μόλις έμαθε ότι απολύεται, ανέβηκε στη σκαλωσιά της Ακρόπολης, όχι για να αυτοκτονήσει, όπως είπε, αλλά για να ακουστεί δυνατά η φωνή της αγανάκτησής της. Η συμβασιούχος του υπουργείου Πολιτισμού Βέφα Δήμου, μητέρα δύο παιδιών, που την τρομάζει και την ταπεινώνει η ανεργία, στέλνει τώρα, με ανοιχτή επιστολή της στην «Ε», μήνυμα προς τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και τον εγκαλεί ότι δεν κράτησε τον λόγο του στο θέμα των συμβασιούχων.

«Δεν είναι γράμμα απελπισίας. Δεν είναι ζητιανιά στον Ηλεκτρικό. Δουλεύω. Ξέρω ότι δουλεύω γιατί υπάρχει ανάγκη. Λείπουν φύλακες, λείπει προσωπικό. Δουλεύω στο ΥΠΠΟ. Το υπουργείο με τους χιλιάδες συμβασιούχους. Το υπουργείο που πίσω από τα φώτα των διαφόρων εγκαινίων κρύβει χιλιάδες συμβασιούχους – ομήρους.

Ελπίζω ακόμη. Περιμένω πάντα την κυβέρνηση, που πίστεψα, να μη μ’ αφήσει άλλο στην ομηρία.. Περιμένω να κρατήσει τον λόγο της», λέει με περισσή αξιοπρέπεια.

«Εργάζομαι ως φύλακας στην Αρχαία Αγορά από το 2003. Μαζί με εκατομμύρια Ελληνες πίστεψα ότι κάτι θα άλλαζε. Πέρασαν τα χρόνια… Εκανα ασφαλιστικά μέτρα. Πίστεψα στη Δικαιοσύνη. Καλύπτω πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πόσες φορές δεν άκουσα αυτές τις λέξεις. Το υπουργείο έχει ανάγκη σε προσωπικό. Κι όμως, εγώ εργάζομαι με ασφαλιστικά μέτρα, σαν να μου κάνουν χάρη», αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Βαρέθηκα να ακούω για το προεδρικό διάταγμα του κ. Παυλόπουλου… Θυμάμαι σαν τώρα στην τηλεόραση τον πρωθυπουργό να λέει ότι θα βάλει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων. Τότε ήταν 2004. Σήμερα 2009. Και η ομηρία συνεχίζεται…», λέει. Και συνεχίζει:

«Οι υποχρεώσεις τρέχουν. Το νοίκι, τα κοινόχρηστα, η ΔΕΗ, το φαγητό, τα έξοδα των παιδιών. Δεν βγαίνω. Τα ξαναμετρώ. Και ελπίζω στο δώρο. Να κλείσουμε καμιά τρύπα….800 ευρώ τον μήνα, 450 ευρώ το νοίκι. Με ρωτάνε πώς τα βγάζω πέρα. Δεν απαντώ. Γιατί η αξιοπρέπεια δεν μπορεί να γίνεται με προσθαφαιρέσεις…».

Χιλιάδες είναι οι συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ. Πάνω από 600 έχουν κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα. «Η Δικαιοσύνη πήρε το μέρος μας, κατάλαβε. Κατάλαβε, παρά τις πιέσεις που κι αυτή δέχεται. Κι όμως, μας ταλαιπωρούν. Σαν να χαίρονται με τα ζόρια που περνάμε».

«Θέλω, όλοι θέλουμε, μια μόνιμη δουλειά. Μια δουλειά που δεν θα μας αλέθει σαν ανθρώπους. Θα μας σέβεται. Θα μας δίνει αξιοπρέπεια. Στο ΥΠΠΟ, μπροστά στα κλειστά κάγκελα και στην Αστυνομία, περιμένω να με δεχθούν. Περιμένω μπροστά στα κάγκελα. Σκέφτομαι αν εγώ είμαι από μέσα ή οι άλλοι. Σαν αυτά τα κάγκελα να ορίζουν έναν κόσμο ολόκληρο…».

Δήμου Γενοβέφα

και για τη μεταφορά, Χρ. Ζέρβας, [ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 30/01/2009]

Λεζάντα: Η συμβασιούχος του υπουργείου Πολιτισμού στη σκαλωσιά της Ακρόπολης

 

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΥΠΠΟ: «Πληρώνονται» με… υποσχέσεις

Αόριστες, προεκλογικής «μυρωδιάς», υποσχέσεις εισέπραξαν οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, από τον υπουργό, Αντ. Σαμαρά, σε συνάντηση, που ουσιαστικά επέβαλαν οι συμβασιούχοι, με έκτακτη συγκέντρωσή τους στο υπουργείο.

Ο υπουργός δέχτηκε αντιπροσωπεία των συμβασιούχων, αρκετές ώρες μετά την έναρξη της συγκέντρωσης, προσπαθώντας να φανεί «διαλλακτικός» και ότι «συμμερίζεται» την τραγική κατάσταση των εργαζομένων, οι οποίοι διόλου δεν καθησύχασαν. Το αντίθετο μάλιστα, αφού το ΥΠΠΟ προτίθεται, για πρώτη φορά, να κοινοποιήσει στον Άρειο Πάγο την πρόσφατη (αρχές του Γενάρη) θετική εκδίκαση ασφαλιστικών μέτρων 45 εργαζομένων, γεγονός που σημαίνει ότι το υπουργείο μηχανεύεται… πώς να μην τους επαναπροσλάβει. Διότι αν του κοινοποιηθεί η απόφαση, ο Άρειος Πάγος θα επικαλεστεί τη γνωστή απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που απαγορεύει τη μισθοδοσία από άλλες – πλην του προϋπολογισμού – πηγές. Έτσι, το ΥΠΠΟ προσπαθεί να εμφανιστεί ότι «θέλει… αλλά δεν μπορεί»! Αυτό ο υπουργός το έκανε σαφέστερο λέγοντας μεν ότι δεν προτίθεται να απολύσει κόσμο με ασφαλιστικά μέτρα… μη δεσμευόμενος δε ότι θα πληρωθούν! Επόμενα οι εργαζόμενοι απάντησαν πως δε θα δουλέψουν τζάμπα και θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις.

Όσον αφορά στους 3.000 απολυμένους συμβασιούχους και μέσω της «μεθόδου» του 24μηνου του ΠΔ «Παυλόπουλου» (σ.σ. απόλυση μετά από 24 μήνες εργασία), ο υπουργός δήλωσε απλώς «κατανόηση» για το ότι οι υπηρεσίες χάνουν το προσωπικό τους! Το μόνο που υποσχέθηκε ήταν η ενεργοποίηση των 320 προσλήψεων, διαφόρων ειδικοτήτων μέσω ΑΣΕΠ (προσλήψεις που δεν αφορούν στους απολυμένους), συν 120 αρχαιοφυλάκων, πάλι μέσω ΑΣΕΠ. Επειδή «καταλαβαίνει» ότι χιλιάδες απολυμένοι έχουν μεγάλη εξειδικευμένη προϋπηρεσία στο ΥΠΠΟ, υποσχέθηκε να προκηρύξει (χωρίς να διευκρινίσει πότε) 1.000 θέσεις εκτός ΑΣΕΠ, για να συμπεριληφθεί και κόσμος με προϋπηρεσία.

Πάντως, οι εργαζόμενοι με ασφαλιστικά μέτρα που παραμένουν απλήρωτοι, θα συνεχίζουν να μην πληρώνονται, προσφέροντας ωστόσο πολύτιμες υπηρεσίες, ενώ δεν υπάρχει καμιά δέσμευση ούτε για τις χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις. Οι συμβασιούχοι, μετά από τη συνάντηση, αποφάσισαν κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. [Ριζοσπάστης, 23/01/09]

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

3/1/2009

— Πρωτοχρονιάτικος «μποναμάς»… απολύσεων

25/6/2008

— Μαζικά και στη σημερινή απεργία!

21/6/2007

— Εντείνουν τον αγώνα

14/6/2007

— Απτόητος ο κυβερνητικός εμπαιγμός

28/4/2007

— Απαντούν με αγώνες στον κυβερνητικό εμπαιγμό

 

Επικίνδυνη απώλεια ιστοσελίδων

Αντιμέτωποι με μια «μαύρη τρύπα» χαμένου υλικού κινδυνεύουν να βρεθούν οι ιστορικοί, αν δεν ληφθούν μέτρα για τη διατήρηση των ιστοσελίδων και άλλων ψηφιακών αρχείων. Οπως, ακριβώς, οι οικογένειες αποθηκεύουν ψηφιακές φωτογραφίες στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίες δύσκολα θα περάσουν στα χέρια των απογόνων τους, έτσι και η πολιτιστική κληρονομιά της Βρετανίας και όχι μόνο, βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της εξέλιξης του Διαδικτύου. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει η πρόεδρος της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, Λιν Μπρίντλεϊ.

Η κ. Μπρίντλεϊ αναφέρει δύο παραδείγματα απώλειας αρχειακού υλικού στην Αμερική και την Αυστραλία. Οταν ο Μπαράκ Ομπάμα ορκίστηκε πρόεδρος των ΗΠΑ, «εξαφανίστηκε» κάθε ίχνος του Τζορτζ Μπους από την επίσημη ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού εγχειριδίου με τίτλο «100 Πράγματα Που Οι Αμερικανοί Μπορεί Να Μην Γνωρίζουν Για Την Κυβέρνησή Τους». Στην Αυστραλία, περισσότερες από 150 ιστοσελίδες με πολύτιμο υλικό για την Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ διεγράφησαν μετά το τέλος των Αγώνων.

«Αν οι ιστοσελίδες συνεχίσουν να εξαφανίζονται, θα χαθεί και η μνήμη του έθνους», προειδοποιεί η κ. Μπρίντλεϊ. «Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα βρουν μια μαύρη τρύπα στη βάση δεδομένων του 21ου αιώνα», προσθέτει η ίδια. Κατά την άποψη της κ. Μπρίντλεϊ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε. «Εγώ το αποκαλώ ψηφιακή διαταραχή», λέει. «Σκεφτείτε όλες τις ψηφιακές φωτογραφίες που είναι χαμένες κάπου στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή σας και αναλογιστείτε ποιες οι πιθανότητες να τις δουν κάποτε οι απόγονοί σας», τονίζει η κ. Μπρίντλεϊ. «Είναι τραγικό».

Από την πλευρά του, πάντως, ο καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου Κούιν Μέρι στο Λονδίνο, Τρίστραμ Χαντ, υποστηρίζει ότι οι βιβλιοθήκες οφείλουν να είναι επιλεκτικές όσον αφορά τα ψηφιακά αρχεία που θα προστατεύσουν. «Δεν είναι όλες οι πληροφορίες που παράγουμε σήμερα χρήσιμες», υποστηρίζει ο κ. Χαντ. «Πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε, για παράδειγμα, αρχεία αναφορικά με ασήμαντες λεπτομέρειες της Ολυμπιάδας του Σίδνεϊ», εξηγεί. [The Observer / Η Καθημερινή, 30/01/2009].

 

Ψηφιακός πολιτισμός, ένα νέο κεφάλαιο

Μετά την πρόσφατη απόφασή του να μην αναμεταδώσει βίντεο με το οποίο δεκατρείς ανθρωπιστικές οργανώσεις καλούν τους τηλεθεατές να καταθέσουν δωρεές σε τραπεζικούς λογαριασμούς για τα αθώα θύματα στη Λωρίδας της Γάζας, το BBC δέχθηκε σκληρή κριτική από πολίτες και φορείς. Κατέφτασαν στα γραφεία του επιστολές διαμαρτυρίας, ενώ η είδηση της μη αναμετάδοσης έκανε τον γύρο του κόσμου.

Xθες, το ιστορικό τηλεοπτικό δίκτυο της Βρετανίας κατάφερε να κερδίσει ίσως λίγη από τη χαμένη του υπόληψη. Ο επικεφαλής του Μαρκ Τόμσον ανακοίνωσε επίσημα ότι 200.000 πίνακες ζωγραφικής που ανήκουν σε βρετανικούς δημόσιους φορείς θα είναι προσβάσιμοι από την ιστοσελίδα BBC. Tαυτόχρονα, θα αναλάβει να κάνει το ίδιο και για την ταινιοθήκη του Βρετανικού Συμβουλίου Τεχνών, έτσι ώστε να προωθήσει περισσότερο τα εικαστικά, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Η ολοκλήρωση του εγχειρήματος θα γίνει το 2012. O Tόμσον ανακοίνωσε επίσης ότι γίνονται διαπραγματεύσεις για να είναι διαθέσιμο από το Διαδίκτυο ολόκληρο το ψηφιακό αρχείο του BBC, με τους μικρούς και τους μεγάλους θησαυρούς του.

Η πρωτοβουλία αυτή θεωρήθηκε ορθώς ιδιαίτερα σημαντική. Η τέχνη ζει και αναπνέει όταν οι άνθρωποι μπορούν να την δουν. Τούτο δεν σημαίνει ότι ο καθένας από εμάς θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να θαυμάσει από κοντά σπουδαία έργα που ανήκουν σε ιδιώτες. Φανταστείτε όμως τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν ήταν διαθέσιμες ούτε οι φωτογραφίες ή οι αναπαραγωγές τους.

Η απόφαση του BBC θα αναδείξει το 80% των ελαιογραφιών της Βρετανίας που είναι αποκτήματα δημοσίων φορέων αλλά παραμένουν μακριά από τη δημόσια θέαση. Η ψηφιακή αυτή συλλογή θα συμπληρώσει άλλες υπάρχουσες στο Διαδίκτυο. Ηδη η Πινακοθήκη Τate, η National Gallery και η National Portret Gallery έχουν «ανεβάσει» στις ιστοσελίδες τους άφθονο οπτικό υλικό.

Τα συμπεράσματα είναι προφανή. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οι χώρες που θα βγουν κερδισμένες είναι εκείνες που έχουν ήδη προετοιμαστεί να παίξουν το παιχνίδι του ψηφιακού πολιτισμού. Οπως στο παρελθόν η Βρετανία κατόρθωσε να συγκεντρώσει στα μουσεία τους εκθέματα παγκόσμιου κύρους, τώρα κάνει με μεγάλη επιτυχία την αντίστροφη κίνηση: δημοσιοποιεί και προσφέρει σε κοινή θέα δικά της πολιτιστικά προϊόντα, που καλύπτουν χρονικά τους τελευταίους αιώνες και φτάνουν μέχρι τις ημέρες μας. Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το βρετανικό δημιουργικό δυναμικό; Μήπως θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να επισπεύσουμε την ψηφιοποίηση των δικών μας αρχαιοτήτων αλλά και σύγχρονων έργων τέχνης; Είναι σαφώς το μάρκετινγκ του μέλλοντος, είτε το θέλουμε είτε όχι.

• Tης Μαργαριτας Πουρναρα, Η Καθημερινή, 30/01/2009

 

Νέα μελέτη για τη Μητρόπολη

Μια ακόμη μελέτη αποκατάστασης της Μητρόπολης Αθήνας ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Μένει να δούμε αν η Αρχιεπισκοπή θα διασώσει το μνημείο, αφού, σύμφωνα με εισηγήσεις αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΠΟ, πρόκειται για προτάσεις «οικονομικές». Θυμίζουμε ότι το μνημείο υπέστη ζημιές από το σεισμό του 1981, οπότε έγιναν οι πρώτες μελέτες.

Το 1994 εγκρίθηκε η οριστική μελέτη. Το 1997 εγκρίθηκε η μελέτη εφαρμογής και μπήκαν οι σκαλωσιές που στέκονται μέχρι σήμερα. Καθώς τίποτα δεν προχώρησε, ο σεισμός του 1999 επιδείνωσε την άσχημη κατάσταση του μνημείου, καθώς άνοιξαν περισσότερο οι παλιές ρωγμές και δημιουργήθηκαν νέες. Οι μελέτες «επικαιροποιήθηκαν», κατατέθηκαν το 2002, αλλά πάλι δεν εφαρμόστηκαν, είτε λόγω «ασαφειών», είτε λόγω κόστους. Η Αρχιεπισκοπή ανέθεσε τη νέα μελέτη το 2008.

Για τα προβλήματα και τους κινδύνους του μνημείου οι επιστημονικές – πολιτικές γνώμες διίστανται. Ολοι, όμως, συμφωνούν… στα προβλήματα: ρηγματώσεις σε θόλους και τοίχους, ρωγμές μέχρι 7 εκ. πάχος, καταστροφή κεραμιδιών και «ελαφρά» μετακίνηση του τρούλου! Οι προτεινόμενες επεμβάσεις περιλαμβάνουν ενισχύσεις των θόλων, επικαλύψεις με αυθεντικά υλικά, στατικές ενισχύσεις με χρήση ελκυστήρων, περιδέσεις, ενέματα, συντηρήσεις τοιχογραφιών και καθαρισμούς όψεων. Η κλίμακα των επεμβάσεων θα απαιτήσει το κλείσιμο του ναού, για όσο χρειαστεί.

Να σημειωθεί ότι, όπως προκύπτει από τη συζήτηση στο ΚΑΣ το 2002, οι μεγάλες καθυστερήσεις στη σύνταξη των μελετών οφείλονται στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και όχι στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, αφού το πρώτο, που είναι υπεύθυνο για το ναό, αντιμετώπισε (σύμφωνα με την τότε εισήγηση στο ΚΑΣ) «οικονομικές δυσχέρειες» στη χρηματοδότηση των μελετών! Μάλιστα, η κατάσταση του ναού ήταν τόσο κρίσιμη, που μια εβδομάδα μετά το σεισμό του 1999, ο πολιτικός μηχανικός και συντάκτης της επικαιροποιημένης μελέτης με έγγραφό του στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, επισήμαινε ότι ο ναός είναι επικίνδυνος για οποιαδήποτε χρήση και ότι το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο πρέπει να αποκλείσει τις εισόδους του και να δημιουργήσει περιμετρική ζώνη ασφαλείας.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

2/8/2002

— Σε δεινή κατάσταση

11/1/2002

— Επικίνδυνη στατικά η Μητρόπολη

3/8/2001

— Μετέωρη η Παντάνασσα στο Μοναστηράκι!

14/9/1999

— Τα “τραύματα” μεγαλώνουν…

11/9/1999

— “Μάτωσαν” οι πληγές χρόνων

 

ΠΛΗΓΕΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΣΙΜΕΝΤΟ

Κατάρρευση λόγω αναστήλωσης

• Δεκάδες γνωστά μνημεία σε όλη την Ελλάδα απειλούνται με κατάρρευση ή έχουν παραμορφωθεί εξαιτίας εσφαλμένων αναστηλώσεων και επεμβάσεων, κυρίως με τσιμέντο

Την ώρα που τα μνημεία της Ακρόπολης αναστηλώνονται με συνδέσμους τιτανίου- ένα πολύτιμο νέο υλικό της διαστημικής τεχνολογίας που αντικαθιστά τον οξειδωμένο χάλυβα της προηγούμενης αναστήλωσης- λίγο πιο πέρα, κοντά στο Ερέχθειο, αποφασίστηκε για την προστασία ενός σημαντικού αρχαίου ιερού της Ακρόπολης, του Αρρηφορίου, να ταφούν τα λείψανά του. Κι ενώ οι σκαλωσιές αφαιρούνται από τα λαμπρά μάρμαρα των Προπυλαίων και η είσοδος της Ακρόπολης παραδίδεται στο κοινό καλύτερη, οι πλάκες που συγκρατούν τα πρανή κάτω από τα Προπύλαια και τον Ναό της Νίκης απειλούνται με κατάρρευση, λόγω… αναστηλώσεων.

Πληγή της αναστήλωσης είναι και η αφαίρεση μεταγενέστερων φάσεων, χάριν της κλασικής αρχαιότητας, όπως ο φράγκικος πύργος των Προπυλαίων, ο Άγιος Ασώματος και η Μεγάλη Παναγιά στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού

«Η χρήση του σκυροδέματος υπήρξε καταστροφική. Παλαιότερα δεν ήξεραν ότι το μπετόν είναι διαπερατό από το νερό και ότι ο απλός χάλυβας εύκολα διαστέλλεται και καταστρέφεται. Δεν ήξεραν ότι το σκυρόδεμα έχει πεπερασμένη διάρκεια ζωής», τονίζει ο καθηγητής Χαράλαμπος Μπούρας, ψυχή των μελετών και των αναστηλωτικών επεμβάσεων στην Ακρόπολη εδώ και τριάντα χρόνια. Ο καθηγητής της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής συγκέντρωσε δεκάδες παραδείγματα από τη χρήση και την κατάχρηση των αρχών που διέπουν το άτυπο ευαγγέλιο των αναστηλώσεων, τη Χάρτα της Βενετίας, για να αποδείξει πόσο διάτρητη και ελαστική είναι η εφαρμογή τους και για να υποδείξει την ανάγκη για μια νέα χάρτα, που θα «ενσωματώνει τις νέες εμπειρίες».

Παρότι η αναστρεψιμότητα των επεμβάσεων είναι «κανόνας» για τη Χάρτα της Βενετίας, οι τσιμεντενέσεις γίνονται στα μνημεία ακόμα και σήμερα. Και αν απομακρύνθηκε το σκυρόδεμα από τις συμπληρώσεις των κενών, το εξευγενισμένο τσιμέντο, ο γύψος και ο τεχνητός λίθος ζουν και βασιλεύουν. Όλα τα αντίγραφα των γλυπτών της Ακρόπολης που μεταφέρονται στο μουσείο για λόγους προστασίας είναι «χυτά».

Απέναντι στα δύο άκρα, της υπερπροστασίας των μνημείων με στέγαστρα και κλωβούς και της πλήρους δυναμικής ανόρθωσης που στηρίζεται όμως σε τσιμέντα και τούβλα που ασχημίζουν τα αρχαία μάρμαρα, αντιπαρατάσσεται και η άποψη της «μη επέμβασης». Όπως υποστήριζε και ο Τζ. Ράσκιν «η φυσική ερείπωση έχει μία νομοτέλεια που εντάσσεται στους νόμους της φύσης και το αποτέλεσμα είναι φυσικό και ωραίο». «Μεταξύ εγκατάλειψης και ανάδειξης πρέπει να υπάρχει ισορροπία», προσθέτει ο κ. Μπούρας.

Υπεραναστήλωση και καταστροφές

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η υπεραναστήλωση. Οι αναμαρμαρώσεις που έγιναν πριν από έναν αιώνα στο Παναθηναϊκό Στάδιο εξαφάνισαν όλα σχεδόν τα ίχνη του αρχαίου σταδίου. Με την αναμαρμάρωση του Ηρωδείου, στη δεκαετία του ΄60, έχει χαθεί κάθε αρχαιολογική αξία από το κοίλον. Σήμερα λείπουν κάποιες βαθμίδες, δεν έχουν ανακατασκευαστεί κάποια τμήματα των παρόδων και η αρχιτεκτονική του λειτουργία είναι δυσανάγνωστη. Οι εκπτώσεις δε συνεχίζονται: στην πρόσφατη αναστήλωση κερκίδων του Θεάτρου της Επιδαύρου επιτράπηκαν μικρές παραμορφώσεις ορισμένων εκατοστών. Για να μην υπάρχουν θα έπρεπε να αποξηλωθούν πολλές δεκάδες θέσεις.
Οι «παρεμβάσεις» βλάπτουν

● Χάρη στις τσιμεντενέσεις κατά τις αναστηλώσεις είναι ετοιμόρροπα σήμερα το Θησείο και ο Ναός της Αφαίας στην Αίγινα.

● Προβλήματα παρουσιάζουν και τα διαβρωμένα σκυροδέματα στις οικίες της Δήλου.

● Ο μοναδικός κίονας του ναού του Διός της Αρχαίας Ολυμπίας που αναστηλώθηκε, συμπληρώθηκε με «τεχνητό λίθο», ενώ το ψηλό τριγωνικό βάθρο της Νίκης του Παιωνίου (στην Ολυμπία) είναι ένα «παστίτσο» από αρχαία μάρμαρα και τσιμέντα.

● Προκειμένου να αναστηλωθεί ένας κίονας του Ναού του Διός στη Νεμέα, προτάθηκε να διαπεραστούν οι αρχαίοι σπόνδυλοι με ράβδο, ώστε να αντέξει το βάρος του υπερκείμενου επιστηλίου. Ευτυχώς, η επέμβαση δεν θεωρήθηκε «αναστρέψιμη» και δεν εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

● Θύμα της υπερπροστασίας έχει πέσει ο Ναός του Επικουρίου Απόλλωνα στην Ανδρίτσαινα, που «κλείστηκε» μέσα σε αντίσκηνο στερώντας έτσι τη θέαση του ωραιότατου «Παρθενώνα της Πελοποννήσου» από μια ολόκληρη γενιά επισκεπτών.

● Η αναστήλωση της Στοάς των Άρκτων στη Βραυρώνα έγινε κατά προσέγγιση διότι ήταν αδύνατον να βρεθεί το αρχικό της ύψος.

● Θύμα κακής αναστήλωσης έπεσε και το Θέατρο της Δωδώνης, με αυθαίρετες συγκολλήσεις μελών και παρατοποθετήσεις, απουσία μελέτης.

● Χάρη στις πρόσφατες αναστηλώσεις στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας δεν μπορεί πλέον να αντιληφθεί ο θεατής γιατί εθεωρείτο ένα από τα ωραιότερα της Αρχαίας Ελλάδας.

● Στην αναστήλωση μιας αντηρίδας του Θεάτρου των Φιλίππων, έμεινε μετέωρη μισή κάμαρα.

• Της Παρασκευής Κατημερτζή, ΤΑ ΝΕΑ: 28 Ιανουαρίου 2009

 

Σωστική ανασκαφή στο Χαλάνδρι της Β’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων

Σε σωστική ανασκαφή, η οποία διεξάγεται από την Β΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, σε ιδιωτικό οικόπεδο στο Χαλάνδρι, στη Λεωφόρο Πεντέλης 133, στο οικοδομικό τετράγωνο που ορίζεται από την εν λόγω λεωφόρο και τις οδούς Πάρνηθος, Μεσσηνίας και Λακωνίας και κατά προσέγγιση 80 μ. νότια από τη ρεματιά Χαλανδρίου, αποκαλύπτεται αρχαία οδός σε χρήση τουλάχιστον από τους κλασικούς χρόνους, η οποία ταυτίζεται με την πορεία της λεγόμενης οδού της λιθαγωγίας. Η πολύ σημαντική αυτή οδός οδηγούσε στην αρχαιότητα από τα λατομεία μαρμάρου στο Πεντελικόν όρος (ή Βριλησσόν) στο άστυ και χρησίμευε για τη μεταφορά των όγκων του μαρμάρου, με τους οποίους κτίστηκαν και τα μνημεία στην Ακρόπολη.

Την πορεία της αρχαίας οδού και πολλά στοιχεία για αυτήν γνωρίζουμε από τις έρευνες του καθηγητή της Αρχιτεκτονικής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο Μανόλη Κορρέ, δημοσιευμένες στο βιβλίο του Από την Πεντέλη στον Παρθενώνα (β΄ έκδοση, Αθήνα 1994). Ας σημειωθεί ότι η πορεία της αρχαίας αυτής οδού εικαζόταν με βάση γεωμορφολογικές και άλλες παρατηρήσεις αρχαιολογικής φύσεως, τμήμα της όμως ανασκάπτεται για πρώτη φορά συστηματικά.

Η αρχαία οδός έχει αποκαλυφθεί σε όλο το πλάτος του οικοπέδου, δηλαδή σε μέγιστο μήκος 19,70 μ. και έχει μέγιστο πλάτος 3,30 μ. Στις δύο πλευρές της σώζονται οι αναλημματικοί τοίχοι που συγκρατούσαν τα οδοστρώματα από συμπιεσμένο χώμα με όστρακα αγγείων και μικρούς αργούς λίθους κατά τόπους. Τα αναλήμματα – καλύτερα διατηρείται το νότιο ανάλημμα προς τη λεωφόρο Πεντέλης – αποτελούνται κυρίως από ακατέργαστους κροκαλοπαγείς λίθους μεσαίου και μεγάλου μεγέθους προς την εσωτερική πλευρά της οδού και στη συνέχεια προς την εξωτερική πλευρά της από ένα λιθολόγημα από μικρούς λίθους και ποταμίσιους χάλικες. Τα οδοστρώματα, από τα οποία έχει ερευνηθεί μέχρι στιγμής το ανώτερο σωζόμενο, υπολογίζονται σε τρία (3) με βάση στρωματογραφικές παρατηρήσεις. Από τις αρματροχιές (δύο αύλακες για τους τροχούς των οχημάτων) διακρίνεται με σαφήνεια η μία εξ αυτών παράλληλα προς το βόρειο ανάλημμα της οδού.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που προέκυψε από την έρευνα είναι η ύπαρξη σε απόσταση κατά προσέγγιση 5,40 μ. από το βόρειο ανάλημμα και προς την πλευρά της ρεματιάς Χαλανδρίου ενός πρόχειρου τοίχου από αργούς λίθους και ποταμίσιους χάλικες, εν μέρει διαλυμένου κατά τόπους, ο οποίος βαίνει παράλληλα προς την αρχαία οδό και πιθανώς μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα είδος αναχώματος για την προστασία της οδού στην περίπτωση ισχυρών πλημμυρών.

Από τα έως τώρα κινητά ευρήματα της ανασκαφής, εκτός βεβαίως από την αρχαία κεραμική, άξια αναφοράς είναι ένα μολύβδινο σταθμίον (αντικείμενο μέτρησης βάρους), μία χάλκινη εφηλίδα (κάλυμμα καρφιού), μία ενσφράγιστη λαβή οξυπύθμενου αμφορέα για κρασί με παράσταση οινοχόης και ένα χάλκινο νόμισμα εποχής Φραγκοκρατίας, με βάση τις πρώτες εκτιμήσεις. Το νόμισμα, καθώς βρέθηκε επάνω στο βόρειο ανάλημμα της αρχαίας οδού, πιθανώς υποδεικνύει τη χρήση της έως την εποχή αυτή.

Ο εντοπισμός αρχαίων καταλοίπων στο οικόπεδο έγινε από τον αρχαιολόγο της Β΄ Εφορείας Δέδε Λιώνη κατά την διεξαγωγή δοκιμαστικών τομών μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων για οικοδόμηση, καθώς η Υπηρεσία μας έχει επιβάλει την άσκηση αρχαιολογικού ελέγχου στην περιοχή. Η ανασκαφική έρευνα διεξάγεται από την αρχαιολόγο Γιούλη Παπαγεωργίου, υπό την καθοδήγηση και εποπτεία της αρχαιολόγου Μέλπως Πωλογιώργη, στην οποία οφείλεται η αναγνώριση και ταύτιση της αρχαίας οδού.

• Φωτογραφίες, καθώς και φωτοτυπία από το προ-αναφερθέν βιβλίο του Μ. Κορρέ με σημειωμένη την πορεία της αρχαίας οδού της λιθαγωγίας στο τμήμα που μας ενδιαφέρει (με Χ με ερυθρό χρώμα σημειώνεται η θέση εύρεσης της οδού κατά την διεξαγόμενη ανασκαφή).

 

Αναστηλωτικές επεμβάσεις στη Δυτική Στοά του Ιερού της Δωδώνης

Αναστηλωτικές επεμβάσεις θα πραγματοποιηθούν στη Δυτική Στοά του Ιερού της Δωδώνης και σε κάποια βάθρα πίσω απ αυτήν, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που υφίστανται τα λείψανα, προβλήματα ίδια με αυτά που αντιμετωπίζει το αρχαίο θέατρο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με απόφαση του ΚΑΣ, θα γίνει απομάκρυνση των ετοιμόρροπων θραυσμάτων και των αποκολλημένων μικρών τεμαχίων, στερεώσεις, σφράγιση ρωγμών και στους πολύ κατεστραμμένους και διαβρωμένους πλίνθους αντικατάσταση με αυθεντικό ή τεχνητό υλικό (η συμπλήρωση δεν μπορεί να ξεπερνά το 30% του δόμου).

Η ολοκληρωμένη πρόταση ανήκει στον αρχιτέκτονα-μελετητή, Θ. Μπιλή, και είναι για λογαριασμό του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (συγχρηματοδοτεί την ανασκαφή με την Αρχαιολογική Εταιρεία από το 1981).

«Ωραία» χαρακτήρισε την πρόταση και τη «γενικότερη ιδέα της αποκατάστασης» ο Δ. Ζιρώ. Προσέθεσε ότι πρέπει να «γίνουν οι εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης των υφιστάμενων λειψάνων. Η δουλειά που έχει να γίνει είναι δύσκολη και χρονοβόρα», κατέληξε. «Κρίνεται απαραίτητη η στερέωση της κρηπίδας, προκειμένου να εξυγιανθεί η υποδομή και μετά να αποκατασταθεί το μνημείο με την καθ ύψος τοποθέτηση νέων μελών», ήταν η θέση της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων. Υπενθυμίζουμε ότι πρώτες ανασκαφές στον χώρο πραγματοποιήθηκαν το 1875 από τον Κ. Καραπάνο.

 

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΥΠΠΟ ΒΔ ΕΛΛΑΔΑΣ: Μπαράζ αγωνιστικών κινητοποιήσεων

Οι συμβασιούχοι (απολυμένοι και προς απόλυση) του ΥΠΠΟ στη ΒΔ Ελλάδα, με αγώνα αντιδρούν στο καθεστώς της εργασιακής ομηρίας, των απολύσεων και της διάλυσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Από τις 23/1 οι εργαζόμενοι της ΛΒ’ Εφορείας Αρχαιοτήτων (Ηγουμενίτσα) απέκλεισαν την Εφορία, διαμαρτυρόμενοι για τις απολύσεις, με αποτέλεσμα να απομείνει ελάχιστο μόνιμο προσωπικό. Θυμίζουμε ότι – όπως διαπιστώθηκε και από την πρόσφατη περιοδεία του βουλευτή του ΚΚΕ, Μπάμπη Χαραλάμπους – από τους περίπου 180 εργαζόμενους οι 167 είναι συμβασιούχοι. Χτες προχώρησαν σε αποκλεισμό της Υπηρεσίας και οι εργαζόμενοι στη ΛΓ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων (Πρέβεζα – Αρτα), αφού οδεύουν σε απόλυση και άλλοι συμβασιούχοι. Η κινητοποίηση θα διαρκέσει μέχρι αύριο και περιλαμβάνει και αποκλεισμό του Αρχαιολογικού Μουσείου Αρτας. Από σήμερα οι εργαζόμενοι προχωρούν και σε αποκλεισμό και της Η΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων (Κέρκυρα).

Ο Σύλλογος Συμβασιούχων ΥΠΠΟ ΒΔ Ελλάδας καλεί τους εργαζόμενους να ενισχύσουν τις κινητοποιήσεις και τη δράση τους απέναντι στα καθημερινά αδιέξοδα που δημιουργεί η μηδαμινή κρατική χρηματοδότηση για τον πολιτισμό. «Η τύχη χιλιάδων συναδέλφων» σημειώνουν, «εξαρτάται από ευρωπαϊκά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, από ιδιώτες, από χορηγούς και από την έκβαση δικαστικών αποφάσεων, μιας εγκλωβισμένης Δικαιοσύνης. Σε όλα αυτά προστίθεται και ο εμπαιγμός από το ΥΠΠΟ. Εκατοντάδες συνάδελφοι που δουλεύουν με ασφαλιστικά μέτρα, δε γνωρίζουν ακόμη με ποιο τρόπο θα καλυφθεί η μισθοδοσία τους. Καμιά απάντηση δεν υπάρχει για το 24μηνο, για τη μαζική αποψίλωση των Υπηρεσιών από προσωπικό, για την επίλυση του ζητήματος των συμβασιούχων».

Οι εργαζόμενοι απαιτούν: Στελέχωση των υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, με διαφανείς διαδικασίες και αντικειμενικά κριτήρια. Κατάργηση της ομηρίας των συμβασιούχων και μονιμοποίησή τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση των περιοριστικών διατάξεων του ΠΔ – «Παυλόπουλου». Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, οι οποίοι εργάζονταν με ασφαλιστικά μέτρα. Εξασφάλιση του μισθού τους. Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας. Ισα δικαιώματα μεταξύ των εργαζομένων (άδειες, αποδοχές, επιδόματα). Θωράκιση του θεσμικού πλαισίου προστασίας των μνημείων, διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα τους. [Ριζοσπάστης, 29/01/2009

• Στη φωτογραφία, μια άποψη της αρχαίας Νικόπολης.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

9/1/2009

— Οδηγούνται στην πλήρη διάλυση

3/1/2009

— Πρωτοχρονιάτικος «μποναμάς»… απολύσεων

7/12/2008

— «ΥΠΠΟ»… κατάρρευση η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς

21/11/2008

— Απειλούνται με απολύσεις

6/2/2008

— Στο δρόμο και πάλι οι συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ

 

ΥΠΠΟ – «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ» 2009. Ένταση της αντιδραστικής πολιτικής

Σε «μικρότερο δυνατό κόστος» και «μέγιστη ευελιξία» στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς στοχεύει το ΥΠΠΟ το 2009. Γεγονός που προαναγγέλλει ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του έργου της.

Οπως απέδειξε η επί δεκαετίες δικομματική εναλλαγή στο ΥΠΠΟ, «μικρότερο δυνατό κόστος» δε σημαίνει οικονομικός ορθολογισμός, αλλά μείωση των κονδυλίων για την πολιτιστική κληρονομιά (ενώ είναι γαλαντόμο με το κεφάλαιο). Ο περιορισμός κονδυλίων οδηγεί και στην «καραμέλα» περί «ευελιξίας», που σημαίνει: Εργολαβίες σε ιδιώτες. Λειτουργία των φορέων του ΥΠΠΟ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Δημιουργία διαφόρων νομικών προσώπων που «σαλαμοποιούν» την κρατική διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς προς όφελος της «αγοράς». Γιγάντωση της εργασιακής ομηρίας, της «χορηγίας» και όλων των «παρελκόμενων» της αντιδραστικής πολιτικής που επέφερε τα σημερινά χάλια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Στους στόχους του «επιχειρησιακού σχεδίου» του 2009, που αφορά στις Γενικές Διευθύνσεις Αρχαιοτήτων – Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Εργων, που ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, περιλαμβάνονται ως «βασική προτεραιότητα» το ΕΣΠΑ (Δ΄ ΚΠΣ), η σύνδεση του «κόστους» με την «αποτελεσματικότητα» (σ.σ. δηλαδή «ξεζούμισμα» της «αποψιλωμένης» Αρχαιολογικής Υπηρεσίας) και το ιδεολόγημα περί μετατροπής της Αρχαιολογίας από κρατική… σε «δημόσια», δηλαδή μεγαλύτερη «εισβολή» ιδιωτών («Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», «Φίλοι» μνημείων και αρχαιολογικών χώρων κλπ., που ήδη «ξεφυτρώνουν»).

Ειδικά για τη διαχείριση του ΕΣΠΑ, το ΥΠΠΟ εμφανίζεται κυνικότατο προς την Αρχαιολογική Υπηρεσία, αναφέροντας ότι «παρά τη μερική στελέχωση», το Γ΄ ΚΠΣ «αποτελεί το καλύτερο εφαλτήριο για την εφαρμογή του ΕΣΠΑ»! Δηλαδή: «Αφού τα βγάλατε πέρα με το Γ΄ ΚΠΣ, παρά τα χάλια σας, θα τα καταφέρετε και με το ΕΣΠΑ».

Για τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οι «στόχοι» θεωρούν ως μόνο «μείζον θέμα» το φυλακτικό προσωπικό και τη «φθίνουσα πορεία των μονίμων φυλάκων»! Για το τι θα κάνει γι’ αυτό το θέμα η πολιτική ηγεσία δε μιλά. Μιλά, όμως, για «ενίσχυση» των σωστικών ανασκαφών, επειδή οι Εφορείες Αρχαιοτήτων έχουν «μακρύ κατάλογο εκκρεμοτήτων». Δε λέει, όμως, ούτε πώς θα λυθεί και αυτό το πρόβλημα.

Οσο για τις αρχαιότητες, απαιτείται «συνύπαρξή» τους με «αναπτυξιακά έργα». Ωστόσο, το ΚΑΣ γνωμοδότησε υπέρ της διάλυσης των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στις εκσκαφές για το μετρό Θεσσαλονίκης (σταθμός «Βενιζέλος»), διότι ήταν «αποσπασματικές» (!).

• «Εμβόλιμες» συνεδριάσεις, με κατηγοριοποίηση θεμάτων (π.χ. υποθέσεις που αφορούν στον «μέσο πολίτη», ζήτησε ο υπουργός Πολιτισμού, Α. Σαμαράς, από το ΚΑΣ. Μένει να δούμε αν ο μεγαλύτερος φόρτος που θα πέσει στις ελάχιστες δυνάμεις των υπηρεσιών θα ωφελήσει το «μέσο πολίτη», αλλά και τι πραγματικά εννοεί με αυτόν τον όρο ο υπουργός…). [Ριζοσπάστης, 29/01/2009]
  

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

27/11/2008

— «Κριτική» στα «ρηχά»

12/10/2008

— Η ταξική ουσία της «μοιρασιάς»

7/10/2008

— Κυβερνητική επίθεση στην πολιτιστική κληρονομιά

13/7/2008

— Την απαξιώνουν… συνειδητά

3/3/2007

— Εξαγγελίες και απληρωσιές…