Νέα «στέγη» για τα αρχαία της Σαντορίνης

• Με την αποκατάσταση ως το τέλος του έτους του στεγάστρου του ο προϊστορικός οικισμός στο Ακρωτήρι θα ανοίξει για το κοινό

ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ | Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ως τις 31 Δεκεμβρίου, ενδεχομένως και νωρίτερα, το στέγαστρο του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης θα έχει αποκατασταθεί, ενώ στις 31 Μαΐου 2011 το έργο θα παραδοθεί ολοκληρωμένο στους αρχαιολόγους προκειμένου να οργανώσουν τον χώρο ώστε να ανοίξει για το κοινό. Το επεισόδιο της πτώσης τμήματος του στεγάστρου, που εκτός των άλλων στοίχισε τη ζωή σε έναν άνθρωπο, θα θεωρείται λήξαν. Ωστόσο θα έχει περάσει από τότε (23 Σεπτεμβρίου 2005) πολύ περισσότερος χρόνος από τον απαιτούμενο για την αποκατάσταση της ζημιάς, η οποία προκλήθηκε από αστοχία υλικών, στατική ανεπάρκεια, κατασκευαστική διαδικασία κτλ. Οι συνέπειες αυτής της καθυστέρησης άλλωστε μετρήθηκαν πολλαπλώς όσον αφορά τον τουρισμό αλλά και τα αρχαία, δηλαδή τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Θήρας, που παρέμεινε εγκλωβισμένος και απροσπέλαστος για επιστήμονες και επισκέπτες.

Ενας Βρετανός και ένας Ελβετός είναι σήμερα επικεφαλής του έργου, ύστερα από την ανάθεσή της μελέτης για τα αίτια της πτώσης και την αποκατάσταση του στεγάστρου στην εταιρεία Οve Αrup & Ρartners. Τρεις γερανοί εργάζονται αυτή τη στιγμή πυρετωδώς και, όπως λέει ο καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Χρ. Ντούμας, το μόνο πρόβλημα είναι ο καιρός, αφού οι άνεμοι εμποδίζουν το έργο τους. Το σημείο «μηδέν» πλησιάζει καθώς απομένει ακόμη να τοποθετηθούν τέσσερις κολόνες από τις 94 που στηρίζουν το προστατευτικό στέγαστρο.

«Η βλάβη επέφερε αλλαγές σε όλη την έκταση του στεγάστρου, στα σεισμικά εφέδρανα και στις κολόνες που το στηρίζουν» λέει ο αρχιτέκτονας του βιοκλιματικού στεγάστρου κ. Ν. Φιντικάκης. Οπως εξηγεί, η στέγη αντικαταστάθηκε ολόκληρη και αποτελείται πλέον από συμπαγή μεταλλικά δοκάρια, ενώ αντικαταστάθηκαν επίσης όλες οι κολόνες και τα σεισμικά εφέδρανα. Πάνω από τη μεταλλική στέγη θα τοποθετηθούν οι μονώσεις ενώ, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, στην επιφάνεια του στεγάστρου θα φυτευθεί πρασινάδα.

Σύμφωνα με τον κ. Φιντικάκη, οι εργασίες που απομένουν είναι η τοποθέτηση της ψευδοροφής, τα κουφώματα για τις περιμετρικές πόρτες και τα παράθυρα, καθώς και οι διάδρομοι (εντός και εκτός). Ηδη ολοκληρώθηκε ο βιολογικός καθαρισμός ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η απομάκρυνση του ενδιάμεσου παταριού που είχε τοποθετηθεί επάνω από τα αρχαία για την προστασία τους.

«Το αρχαιολογικό έργο σταμάτησε στο Ακρωτήρι την ημέρα του δυστυχήματος. Ετσι έμεινε στη μέση η μουσειολογική μελέτη για την ανάδειξη των αρχαίων. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι επειδή τέλειωσε το στέγαστρο ολοκληρώθηκαν όλα. Εχουμε σοβαρό έργο μπροστά μας από τη στιγμή που θα μας το παραδώσουν» τονίζει ο κ. Ντούμας. Συγκεκριμένα, εντός του αρχαιολογικού χώρου απομένει η χάραξη διαδρόμων για τους επισκέπτες, η ανάδειξη των κτιρίων του οικισμού και οι θεματικές εκθέσεις με αρχαία ευρήματα που θα τοποθετηθούν σε ξύλινες προθήκες, κλειστές με γυαλί. « Το Ακρωτήρι είναι μια αρχαία πόλη, δεν είναι μουσείο, γι΄ αυτό όλες οι επεμβάσεις που θα γίνουν στον αρχαιολογικό χώρο απαιτούν προσοχή.Οι προθήκες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τα αρχαία αλλά ούτε και να προκαλούν μεγάλη αντίθεση» επισημαίνει ο κ. Ντούμας. Εξωτερικά προβλέπονται η χάραξη διαδρομής από τον δρόμο ως την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου (περί τα 150 μέτρα) και ειδικός χώρος για επισκέπτες και ξεναγούς στην είσοδο.

Υπενθυμίζεται ότι κύριος του έργου είναι η Αρχαιολογική Εταιρεία και ανάδοχος η J&Ρ- Αβαξ. Οσο για τον προϋπολογισμό του, παραμένει 30 εκατ. ευρώ.

• Εκταση 13,5 στρέμματα, «ζωή» 300 χρόνια

Το στέγαστρο του Ακρωτηρίου άρχισε να κατασκευάζεται το 2000, προκειμένου να αντικαταστήσει το αρχικό, που ήταν πρόχειρο.  Πρόκειται για βιοκλιματική κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα, ξύλο και χώμα και έχει πρόβλεψη ζωής 300 χρόνων. Καλύπτει 13,5 στρέμματα ανασκαμμένου αρχαιολογικού χώρου, ο οποίος αποτελεί μικρό τμήμα(!) της πόλης που άνθησε στο Αιγαίο τη 2η χιλιετία π.Χ. Το Ακρωτήρι ήρθε στο φως από τον αρχαιολόγο Σπυρίδωνα Μαρινάτο το 1967.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=367425&dt=16/11/2010#ixzz15PyhqU9h

 

Αλήθειες και ψέματα για το Ακρωτήρι

• Τις ιστορικές πλάνες σχετικά με το τέλος του μινωικού πολιτισμού ανέλυσε σε ομιλία του ο καθηγητής κ. Χρ. Ντούμας

«Oλοι γνωρίζουν σήμερα ότι αυτό που οδήγησε τα βήματα του Μαρινάτου στο Ακρωτήρι ήταν η προσπάθεια να επαληθεύσει τη θεωρία τουότι το τέλος τoυ μινωικoύ πoλιτισμoύ στην Κρήτη προκλήθηκε από την έκρηξη τoυ ηφαιστείoυ της Θήρας» είπε χθες το βράδυ στην ομιλία του με θέμα «Ακρωτήρι Θήρας: Οραμα και πραγματικότητα» στην Αρχαιολογική Εταιρεία ο καθηγητής κ. Χρίστος Ντούμας, συνεχιστής επί δεκαετίες- και ως σήμερα εκείνου του έργου, το οποίο είχε ξεκινήσει το 1967.

Ερευνες και μελέτες έγιναν, βιβλία γράφτηκαν, ντοκυμαντέρ γυρίστηκαν- άλλωστε το θέμα διαθέτει όλα τα στοιχεία μιας χολιγουντιανής περιπέτειας: ηφαίστεια, εκρήξεις, καταποντισμούς -, ωστόσο σαφείς αποδείξεις ότι πράγματι έτσι συνέβη δεν υπάρχουν. Γεωλόγοι και ηφαιστειολόγοι που ερευνούν την υπόθεση του Σπυρίδωνα Μαρινάτου αναζητούν αλλά δεν βρίσκουν τις ενδείξεις ότι ο πολιτισμός των Μινωιτών καταστράφηκε εξαιτίας της έκρηξης του θηραϊκού ηφαιστείου. Πρόκειται δηλαδή για έναν από τους μεγαλύτερους μύθους που συνδέονται με το προϊστορικό Αιγαίο, χωρίς ωστόσο να είναι ο μόνος, όπως ανέλυσε ο κ. Ντούμας.

Παρ΄ ότι η δύναμη της έκρηξης ήταν πολλαπλάσια εκείνης που εκτίμησε ο Μαρινάτος, οι καταστροφές στην Κρήτη δεν ήταν αντίστοιχες. Αντίθετα «οι τεράστιες ποσότητες τέφρας που εκτινάχτηκαν από το ηφαίστειο κινήθηκαν προς τα ανατολικά, αφήνοντας την Κρήτη σχεδόν έξω από την ακτίνα διασποράς τους» είπε ο κ. Ντούμας. Γεγονός που επιβεβαιώνεται από αρχαιολογικές μαρτυρίες στη Ρόδο, στην Κω, στη Μικρά Ασία. Και σαν να μην έφθανε αυτό, οι καταστροφές στην Κρήτη χρονολογούνται με βάση τον ραδιενεργό άνθρακα, σε περίοδο πολύ μεταγενέστερη της ηφαιστειακής έκρηξης.

Πλάνη δεύτερη: Ενα ανάκτορο ανάλογο με αυτά της Κρήτης πίστευε ότι θα ανακάλυπτε ο Μαρινάτος στο Ακρωτήρι, γαλουχημένος με τις ιδέες της αρχαιολογίας του 19ου αιώνα και επιθυμώντας διακαώς να συνδέσει το όνομά του με ένα εντυπωσιακό εύρημα, όπως ο Εβανς και ο Σλήμαν. Η αλήθεια όμως ήταν άλλη. «Τα λεγόμενα ανάκτορα στην Κρήτη λειτουργούσαν ως κέντρα συγκέντρωσης και διαχείρισης του αγροτικού πλεονάσματος. Αλλά τα μικρά νησιά, μη έχοντας τέτοιες δυνατότητες πλούτου, δεν βρέθηκαν ποτέ στην ανάγκη να αναπτύξουν τέτοιους μηχανισμούς και να δημιουργήσουν ανάκτορα» είπε ο κ. Ντούμας.

Πλάνη τρίτη: Οχι, δεν ήταν μινωικές αποικίες υπό την ηγεμονία της Κρήτης τα νησιά των Κυκλάδων, όπως θεωρούσαν ως πρόσφατα φιλόλογοι και ιστορικοί. Κατά τον ομιλητή, «αυτός ο μύθος ανατράπηκε στο Ακρωτήρι!». «Οι Κυκλάδες διατήρησαν την πολιτισμική αυτονομία τους, γιατί ο πλούτος τους ήταν προϊόν ναυτικών δραστηριοτήτων, τις οποίες είχαν ανάγκη ακόμη και οι αυτάρκεις στεριανοί» προσθέτει.

Πλάνη τέταρτη: «Αλλος μύθος της νεότερης έρευνας, που καταρρίφθηκε εντελώς στο Ακρωτήρι, είναι ότι οι Κυκλάδες κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού είχαν περιπέσει σε παρακμή. Το αντίθετο συνέβη» είπε ο κ. Ντούμας. Οι πόλεις αυτής της εποχής διέθεταν διώροφα κτίρια με επιμελημένη κατασκευή, ενώ οι θηραίοι αγγειογράφοι εισάγοντας την πολυχρωμία στην τέχνη τους έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής σε ολόκληρο το Αιγαίο- περιλαμβανομένης και της Κρήτης- προετοιμάζοντας το έδαφος για μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας.

• Οταν ολοκληρωθεί το στέγαστρο…

«Η ανάγκη της αντικατάστασης του παλιού στεγάστρου που βρισκόταν σε πλήρη δυσαρμονία με το περιβάλλον και με το απαλό τοπίο της περιοχής, μας οδήγησε σε αναζήτηση λύσεων που θα αναδεικνύουν τα αρχαία χωρίς να υποβαθμίζουν επιστημονικά τον χώρο» είπε ο κ. Ντούμας. Μια μικρή αναφορά στις διαδρομές των επισκεπτών μέσα στην προϊστορική πόλη – την Πομπηία του Αιγαίου, αν και κατά πολλούςαιώνες παλαιότερη-, τα μικρά αμφιθέατρα, τις εκθέσεις, την πληροφόρηση του κοινού, ακόμη και τις ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας, έδωσε την εικόνα του χώρου, όταν ολοκληρωθεί επιτέλους το στέγαστρο. Ηδη, όμως, το αρχαιολογικό έργο σημειώνει καθυστέρηση πέντε χρόνων.

• ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ | Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

 

Μύθοι και οράματα για το Ακρωτήρι Θήρας

• Της Γιωτας Συκκα

ΑΚΡΩΤΗΡΙ. Πίσω από κάθε μεγαλόπνοο σχέδιο υπάρχει πάντα ένα όραμα. Τέτοιο ήταν και η ανασκαφή στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης. Η προσπάθεια του Σπυρίδωνα Μαρινάτου να επαληθεύσει τη θεωρία του. Οτι το τέλος του μιvωικoύ πολιτισμoύ στην Κρήτη προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας.

Εχοντας αυτή τη θεωρία στο μυαλό του άρχισε τις έρευνές του στο νησί τη δεκαετία του ’60. Κι όπως έδειξαν από τότε οι έρευνες του μεγάλου αυτού έργου που συνέχισε ο καθηγητής Χρίστος Ντούμας, είχαμε και ανατροπές. Αλλωστε, η ανασκαφή του Ακρωτηρίου που συνάντησε στην πορεία της απρόοπτα, εμπόδια αλλά και πολλές εκπλήξεις, είναι, όπως λέει εύστοχα, «πλανεύτρα».

• Τρεις ανατροπές

Οι γεωλόγοι και ο αρχαιολόγοι εξακολουθούν να προβληματίζονται για το τέλος του μινωικού πολιτισμού εξαιτίας της έκρηξης του θηραϊκού ηφαιστείου. Οπως σημείωσε στην ενδιαφέρουσα χθεσινοβραδινή διάλεξή του ο Χρ. Ντούμας, αν και η ισχύς της έκρηξης ήταν πολλαπλάσια από τις πρώτες εκτιμήσεις «ακόμη δεν έχουν εντοπιστεί ενδείξεις που να καταδεικνύουν μεγάλες καταστροφές στη Μεγαλόνησο. Η εικόνα δε που έχουν μέχρι σήμερα σχηματίσει οι ειδικοί επιστήμονες είναι ότι οι τεράστιες ποσότητες τέφρας που εκτινάχτηκαν από το ηφαίστειο κινήθηκαν προς τα ανατολικά αφήνοντας την Κρήτη σχεδόν έξω από την ακτίνα διασποράς τους.

• Περί ηγεμονίας

Η ανασκαφή του Ακρωτηρίου ανέτρεψε και τον μύθο περί ηγεμονίας της Κρήτης στα νησιά των Κυκλάδων. «Βέβαια, η άποψη αυτή δεν ήταν εντελώς αυθαίρετη, αφού μεγάλοι ιστορικοί της αρχαιότητας, όπως ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης, είχαν κάνει λόγο σχετικά. Εκείνο που, κατά τη γνώμη μου, είχε αγνοηθεί από τους νεότερους, είναι ότι και οι δύο ιστορικοί με σαφήνεια διακηρύσσουν ότι πρόκειται για θρύλο, που έφτασε έως αυτούς από στόμα σε στόμα, με την προφορική παράδοση. Μάλιστα, ο Ηρόδοτος θέλοντας να δώσει έμφαση στον μυθολογικό χαρακτήρα της προσωπικότητας του Μίνωα, ρητά επισημαίνει ότι από το ανθρώπινο γένος, ο πρώτος που διανοήθηκε να κυριαρχήσει στα νησιά ήταν ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης».

Σήμερα όλοι συμφωνούν πως οι Κυκλάδες διατήρησαν την πολιτισμική αυτονομία τους, η οποία μάλλον εκτεινόταν και σε πολιτικό επίπεδο. «Γιατί η ανθηρότητα της οικονομίας των νησιών, ο πλούτος, που η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως, ήταν προϊόν ναυτικών δραστηριοτήτων, των οποίων ανάγκη είχαν και αυτές ακόμη οι αυτάρκεις και πλούσιες μεγάλες στεριές».

Καταρρίφθηκε τέλος και η θεωρία «ότι οι Κυκλάδες κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού είχαν περιπέσει σε παρακμή». Η έρευνα στα βαθιά φρέατα θεμελίωσης των στύλων για το νέο στέγαστρο αποδείχτηκε όχι μόνο η πολιτισμική συνέχεια από τη Νεολιθική Εποχή ώς την έκρηξη του ηφαιστείου, αλλά και ότι η συνέχεια αυτή εκδηλώθηκε με εντυπωσιακές εκφάνσεις. Τον Πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό διαδέχτηκε ομαλά ο Μεσοκυκλαδικός με εξίσου εντυπωσιακά δημιουργήματα ακόμη και στον τομέα της τέχνης.

Οι Θηραίοι μάλιστα αγγειογράφοι στη Μέση Εποχή του Χαλκού έγιναν οι πρωτοπόροι της εικονιστικής ζωγραφικής σε ολόκληρο το Αιγαίο, περιλαμβανομένης και της Κρήτης. Με τους συνεχείς πειραματισμούς τους προχώρησαν στην απεικόνιση αφηγηματικών σκηνών προετοιμάζοντας το έδαφος για μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας. [Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Παρασκευή, 5 Φεβρουαρίου 2010

 

Mπλόκο στο στέγαστρο

Στον αέρα για μια ακόμη φορά βρίσκεται το θέμα της ανακατασκευής του στεγάστρου της Σαντορίνης! Η Πολεοδομία του νησιού αρνήθηκε να παραλάβει το φάκελο με τη νέα τεχνική-στατική μελέτη, που ενέκρινε πρόσφατα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, με το σκεπτικό ότι στο χώρο του Ακρωτηρίου επιτρέπεται μόνο η δημιουργία υδατοδεξαμενών, σύμφωνα με Προεδρικό Διάταγμα του 1990.

Στον ίδιο χώρο, ωστόσο, ξεκίνησε η κατασκευή του Βιοκλιματικού Στεγάστρου, έργο που συνεχίστηκε μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου 2005, οπότε σημειώθηκε πτώση μεγάλου τμήματος της στέγης του, με αποτέλεσμα το θάνατο Βρετανού τουρίστα. Η άδεια για την έναρξη των εργασιών είχε εκδοθεί με διυπουργική απόφαση (ΥΠΠΟ-ΠΕΧΩΔΕ) του 2001 που καθόριζε τους όρους δόμησης στην περιοχή. Η άδεια αναθεωρήθηκε το 2005.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Πολεοδομία δικαιολογεί την άρνησή της να παραλάβει το νέο φάκελο σημειώνοντας ότι «το Προεδρικό Διάταγμα υπερισχύει της διυπουργικής απόφασης».

• Νομικό θέμα

«Πρόκειται για νομικό θέμα που πρέπει να επιλυθεί από τα συναρμόδια υπουργεία», λέει στον ΕΤ ο κ. Τεύκρος Χαρμαντάς, εκπρόσωπος της κοινοπραξίας (J&P και ΑΒΑΞ Α.Ε.) που κατασκευάζει το στέγαστρο.

Η μελέτη για την αντικατάσταση του στεγάστρου στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου εγκρίθηκε τον περασμένο Ιούλιο από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και προβλέπει ενίσχυση της στατικότητάς του. Οι χιλιάδες μεταλλικές ράβδοι του χωροδικτυώματος που συγκρατούν τη σκεπή θα απομακρυνθούν και θα αντικατασταθούν από μεταλλικές δοκούς. Ο χαρακτήρας του στεγάστρου δεν πρόκειται να αλλάξει. Παραμένει βιοκλιματικός με βάση τη βραβευμένη από την Ευρωπαϊκή Ενωση μελέτη του αρχιτέκτονα κ. Νίκου Φιντικάκη (προβλέπει εκτός των άλλων μείωση της εξωτερικής θερμοκρασίας στο εσωτερικό του στεγάστρου κατά έξι βαθμούς Κελσίου, χωρίς τεχνητή κλιματιστική υποστήριξη). Φορέας υλοποίησης του έργου είναι η Αρχαιολογική Εταιρεία.

Στο θέμα του στεγάστρου της Σαντορίνης αναφέρθηκε την περασμένη Δευτέρα ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς. Οπως σημείωσε, το έργο θα έχει ολοκληρωθεί σε 1,5 χρόνο μετά την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την έκδοση της άδειας είναι η έγκριση της νέας μελέτης από την Πολεοδομία.

• ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
• Ελεύθερος Τύπος, Πέμπτη, 19.02.09

 

Στην Πολεοδομία Σαντορίνης κόλλησε το στέγαστρο

• Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 19/02/2009

Κι άλλη καθυστέρηση για την έναρξη επισκευής του Στεγάστρου Σαντορίνης. Συμπλήρωσε ήδη τρία χρόνια κλειστό (από τον Σεπτέμβριο του 2005) και είναι αμφίβολο αν θα ανοίξει για το κοινό το καλοκαίρι του 2010. Η νέα εμπλοκή φέρει τη σφραγίδα της Πολεοδομίας Σαντορίνης, η οποία αρνήθηκε χθες να παραλάβει τον φάκελο με την αναθεωρημένη μελέτη της βρετανικής εταιρείας Ovearup για την έκδοση της σχετικής οικοδομικής άδειας. Το αιτιολογικό της ήταν ότι ο φάκελος είναι ελλιπής. Τι του λείπει; Οι όροι δόμησης. Ετσι τουλάχιστον ισχυρίζεται η δημόσια αυτή υπηρεσία.

Είναι αλήθεια πως υφίσταται ένα Προεδρικό Διάταγμα, που απαγορεύει τη δόμηση στην περιοχή του Ακρωτηρίου Σαντορίνης λόγω του μείζονος σημασίας προϊστορικού οικισμού του. Αλλά για την κατασκευή του στεγάστρου στον αρχαιολογικό χώρο, το οποίο αντικαθιστά το παλιό εργοταξιακό στέγαστρο της ανασκαφής Μαρινάτου (1975), είχε αρθεί το κώλυμα με διυπουργική απόφαση (ΥΠΠΟ, ΥΠΕΧΩΔΕ) υπογεγραμμένη από τους κ. Ευάγγ. Βενιζέλο και Κ. Λαλιώτη.

Ετσι, η Πολεοδομία Σαντορίνης είχε εκδώσει οικοδομική άδεια (υπ. αριθμ.32) στις 14/2/2001, την οποία μάλιστα αναθεώρησε στις 17/6/2005, δηλαδή δύο μήνες πριν από την κατάρρευση του νέου κτιρίου, που παρέσυρε στον θάνατο έναν άτυχο τουρίστα. Η ίδια υπηρεσία, αν όχι και οι ίδιοι άνθρωποι που επικαλούνται τώρα το Προεδρικό Διάταγμα, είχαν υπογράψει τις δύο προηγούμενες άδειες.

Εν όψει του νέου αυτού αδιεξόδου, και με δεδομένο ότι προχθές ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς είχε εκφράσει την αισιοδοξία του για την απεμπλοκή του έργου και την ανακατασκευή του σε ενάμιση χρόνο, ρωτήσαμε τον εκπρόσωπο της κατασκευαστικής εταιρείας J&Ρ Τ. Χαρμαντά, τι ενέργειες σκέφτεται να κάνει. «Απευθυνθήκαμε στα υπουργεία Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ. Τι άλλο να κάνουμε;», μας είπε.

Με την ευκαιρία τον ρωτήσαμε αν έχουν εξευρεθεί τα χρήματα ανακατασκευής του στεγάστρου κι αν θα βαρύνουν σε κάποιο ποσοστό το Δημόσιο. Εχουν ήδη κατατεθεί στην Αρχαιολογική Εταιρεία (λειτουργεί ως διαχειριστική αρχή) τα χρήματα από την ασφαλιστική εταιρεία του έργου, μας είπε. Το ποσόν ανέρχεται σε 12 εκατ. ευρώ. Ο,τι παραπάνω χρειαστεί θα πληρωθεί από την J&Ρ, και όχι από το κράτος, μας διευκρίνισε.

Να θυμίσουμε επίσης πως η δικαστική διερεύνηση των αιτίων και συνακόλουθα των ευθυνών για την κατάρρευση του στεγάστρου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Είναι απορίας άξιο γιατί δεν έχει ακόμη εκδοθεί απόφαση.*