Οι άδειες αίθουσες…

• ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΤΙΑ
• ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
• ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 20/02/2009

Να, επιτέλους, και μια έρευνα που απομυθοποιεί το… αλάθητον των πανεπιστημίων μας, φυσικά και τμήματα της σπουδάζουσας νεολαίας, αναφορικά με το υποτονικό και σπασμωδικό πολιτιστικό γίγνεσθαι των ημερών μας. Μιλάμε ευθέως για τις άδειες πανάκριβες αίθουσες πολιτιστικών εκδηλώσεων στη συμπρωτεύουσα του Βορρά και για το ξεστράτισμα του κόσμου στα σκυλάδικα, όπως όλα αυτά καταγράφονται στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Σάκη Αποστολάκη από τη Θεσσαλονίκη («Ελευθεροτυπία» 9/2/09).

Στην αναζήτηση της σχέσης αιτίου και αιτιατού, δηλαδή αιτίας και αποτελέσματος, συγκρατούμε το βασικότερο επιχείρημα εκείνων που υποστηρίζουν, στην έρευνα αυτή, ότι η ρίζα του φαινομένου πρέπει να αναζητηθεί στο ίδιο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Γιατί όχι και στα υπόλοιπα πανεπιστήμια της χώρας, θα προσθέταμε εμείς…

Και τώρα, η ώρα της αυτοκριτικής: Αν εξαιρέσει κανείς την πρώτη μεταδικτατορική πενταετία, με τη μαζική πολιτικοποίηση των σπουδαστών που συνοδευόταν από μια εξίσου αξιοσημείωτη πολιτιστική ανάταση, τα κατοπινά χρόνια άνοιξαν τον δρόμο για μια, κατά το πλείστον, υστερόβουλη κομματικοποίηση, με στόχους σχεδόν απροκάλυπτα ιδιοτελείς και ωφελιμιστικούς. Ετσι, οι άλλοτε ειλικρινείς και τίμιες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις έδωσαν τη θέση τους σε προσχηματικές αναμετρήσεις για την κατάκτηση οφικίων και προνομίων. Και οι άλλοτε πόλοι έλξης και εστίες πολιτισμικής ζύμωσης μετατράπηκαν σε καταπέλτες μαζικής απώθησης…

Αναπόφευκτη, λοιπόν, η συγκριτική των εποχών για όσους θα ζητούσαν κάποιες διεξόδους στα αδιέξοδα. Μεσούντος, λοιπόν, του πιο χυδαίου, βάναυσου, ολιγαρχικού και αστυνομικού κράτους του ’60, η πλειοψηφία των σπουδαστών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ήταν η εμπροσθοφυλακή του Προοδευτικού Κινήματος και της τότε «Πολιτιστικής Ανοιξης».

Σήμερα, μεσούντος του νεοφιλελευθερισμού και της καλοστημένης παγίδας του καταναλωτικού ψευδοευδαιμονισμού, το μεγαλύτερο ποσοστό των σπουδαστών προτιμά, από το χάος της «οικονομίας της Αγοράς», την… απανεμιά πίσω από τους κυματοθραύστες του συντηρητισμού και της αδράνειας…