RSS

Monthly Archives: December 2010

ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ. Απαγορεύουν και … την τέχνη

 

Παλιότερο στιγμιότυπο από το λεηλατημένο από τους ιμπεριαλιστές μουσείο της Βαγδάτης

Στο κατεχόμενο Ιράκ, εκτός από την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς, ο ιμπεριαλισμός επιδίδεται και στην καταστροφή της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας – όση και όποια προσπαθεί να «ανθήσει» στη δύστυχη χώρα – επιχειρώντας να επιβληθεί και στη συνείδηση του λαού ο σκοταδισμός, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της κατοχής.

Ετσι, σύμφωνα με το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο «ΡΙΑ-Νόβοστι», το υπουργείο Παιδείας του Ιράκ απαγόρευσε στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Βαγδάτης να διδάσκει μουσική και θεατρική τέχνη από το 2011! Ο πρύτανης του Ινστιτούτου Φαλάχ αλ Μουσάντι δήλωσε ότι η απαίτηση της «κυβέρνησης» σημαίνει το θάνατο του φορέα, ενώ κατήγγειλε ότι στην απόφαση αυτή «συνέβαλαν» και θρησκευτικά κόμματα που έχουν στόχο «να γυρίσουν τη χώρα στο μεσαίωνα». Πάντως, στο Ινστιτούτο φοβούνται ότι ανάλογη απαγόρευση περιμένει και τη διδασκαλία της ζωγραφικής και της γλυπτικής.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη απαγορεύτηκε η διοργάνωση ενός «διεθνούς πολιτιστικού φεστιβάλ» στα ερείπια της αρχαίας Βαβυλώνας. Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι πολλοί σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι του Ιράκ είχαν μετατραπεί σε γκαράζ ερπυστριοφόρων από το στρατό κατοχής. Η σύντομη «εικόνα» της …«πολιτιστικής αναγέννησης» του Ιράκ συμπληρώνεται από την πληροφορία του Γαλλικού Ειδησεογραφικού Πρακτορείου: Σε όλο το Ιράκ εξακολουθούν να λειτουργούν μόλις πέντε κινηματογραφικές αίθουσες…

 
Leave a comment

Posted by on December 30, 2010 in Ιράκ

 

Απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών για το 2010

  • Διακρίσεις για γράμματα και επιστήμη

Τα βραβεία και τους επαίνους σε ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών απένειμε η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη σημερινή Πανηγυρική Συνεδρία της.

Μεταξύ των ατόμων που βραβεύτηκαν είναι η Ζυράννα Ζατέλη, η Άλκη Ζέη, η Ραχήλ Καπόν, ο Αντώνης Στάβερης, η Χαρά Νικοπούλου, ο Αντώνης Φωστιέρης, ο Κώστας Μπέης, ο Αναστάσιος Αντωνάρας, ο Σταμάτης Περδίος, ο αριστούχος πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννης Κωστάκης, και οι Ηλίας Αργυριάδης και Δημήτριος Μηλόπουλος, που με κίνδυνο της ζωής τους, απεγκλώβισαν και απομάκρυναν με ασφάλεια τέσσερα μέλη οικογένειας από αυτοκίνητο, που είχε πάρει φωτιά.

Ακολουθεί η αναλυτική λίστα βραβείων και επαίνων για το 2010:

ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

  • * Βραβείο Κωνσταντίνου Κτενά, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, από τα έσοδα του κληροδοτήματος Ευθυμίας Μερτσάρη, στον Αθανάσιο Κατερινόπουλο για την εργασία του «Neoproterozoic and Variscan SHRIMP ages for zircons from the Baba Mountain granitic complex, basement of the Hellenides Alpine orogenic belt».
  • * Βραβείο Αικατερίνης Κέπετζη, εις μνήμην του συζύγου της ιατρού Νικολάου Κέπετζη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, στον πρώτο αριστούχο πτυχιούχο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακαδημαϊκού έτους 2008-2009, Ιωάννη Κωστάκη.
  • * Τρία βραβεία Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ το καθένα, για τους ικανότερους για το μάθημα της Γεωδαισίας αποφοίτους Τμημάτων Πολυτεχνικών Σχολών ακαδημαϊκού έτους 2008-2009 στους
  • α) Παγάνη Λεωνίδα, πτυχιούχο του Πολυτεχνείου Κρήτης
  • β) Μπαριάμη Γεώργιο, πτυχιούχο Πανεπιστημίου Πατρών και
  • γ) Χατζόπουλο Χρήστο, πτυχιούχο Πανεπιστημίου Θράκης.
  • * Βραβείο της Οικογενείας Ιωάννου Βλυσίδη, εις μνήμην Αντιγόνης Βλυσίδη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, για εργασία ιατρικού περιεχομένου, στην Ειρήνη Μπουρνάζου για την εργασία της «Apoptotic human cells inhibit migration of granulocytes via release of lactoferrin».
  • * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον Σύνδεσμο Επιτελών Εθνικής Άμυνας για τη συμπλήρωση 50 χρόνων δραστηριότητας.
  • * Έπαινος, οίκοθεν, στον Σταμάτη Περδίο, για την σημαντική συμβολή του σε ενεργειακά θέματα, κυρίως δια της συγγραφής μελετών περί εξοικονόμησης ενέργειας στον ελλαδικό χώρο.

ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

  • * Βραβείο εις μνήμην Όλγας Τσακατίκα – Δεσποτοπούλου, αθλοθετούμενο από τον σύζυγό της, ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, για βιβλίο επί θεμάτων αρχαιολογίας ή της ιστορίας της αρχαίας Ελλάδος, στην Δήμητρα Ανδριανού για το βιβλίο της «The Furniture and Furnishing of Ancient Greek Houses and Tombs» (Cambridge University Press, 2009).
  • * Βραβείο Γ. Αθάνα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ποιητική συλλογή νέου, κατά προτίμηση ποιητού, οίκοθεν, απονέμεται στην Γιώτα Αργυροπούλου για την ποιητική της συλλογή «Διηγήματα».
  • * Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά τη βράβευση Έλληνα λυρικού ποιητή, απονέμεται στη Ζέφη Δαράκη για την ποιητική της συλλογή «Σε ονομάζω θα πει σε χάνω».
  • * Βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα, εις μνήμην Αλεξάνδρας και Σωτηρίου Ι. Ματράγκα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά τη βράβευση της καλύτερης έκδοσης λυρικών ποιημάτων, απονέμεται στην ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα για την ποιητική της συλλογή «Χειμώνας στη Λέρο».
  • * Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, εις μνήμην των γονέων της Ανδρομέδας και Τιμολέοντος Μυκονίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε αριστούχο διπλωματούχο πιανίστα, στον Βασίλειο Ρακιντζή.
  • * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για νέο διαπρέποντα ζωγράφο ηλικίας μέχρι 40 ετών απονέμεται στον Αντώνη Στάβερη.
  • * Βραβείο Διονυσίου Κοκκίνου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη επιστημονική ιστορική μελέτη Έλληνος συγγραφέως, οίκοθεν, απονέμεται στον Βασίλη Παναγιωτόπουλο για το τετράτομο έργο του «Αρχείο Αλή Πασά, Συλλογής Ι. Χιώτη, Γενναδείου Βιβλιοθήκης της Αμερικανικής Σχολής Αθηνών» (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Αθήνα 2007-2009).
  • * Βραβείο Ελένης και Πάνου Ψημένου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο αναφερόμενο στη Νεοελληνική Ιστορία ή Φιλολογία από το 1669 μέχρι σήμερα, απονέμεται στον Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτο για το βιβλίο που υπέβαλε με τίτλο: «Η Ελληνοϊταλική κρίση του 1923. Το επεισόδιο Tellini/Κέρκυρας».
  • * Βραβείο Μαρίας Σ. Θεοχάρη, αθλοθετούμενο από το Ίδρυμα «Περικλής Σ. Θεοχάρης», με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για πρωτότυπη επιστημονική μελέτη -της τελευταίας τριετίας- επί θέματος από τη βυζαντινή ή μεταβυζαντινή αρχαιολογία, τέχνη, αρχιτεκτονική απονέμεται στον Αναστάσιο Αντωνάρα για το βιβλίο του: «Ρωμαϊκή και Παλαιοχριστιανική Υαλουργία, 1ος αι. π.χ. – 6ος αι. μ.Χ. Παραγωγή και προϊόντα. Τα αγγεία από τη Θεσσαλονίκη και την περιοχή της».
  • * Bραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ερμηνευτική μονογραφία ή κριτική έκδοση έργου κλασσικής φιλολογίας, στο Αντώνη Β. Ρεγκάκο για το βιβλίο του «Επινοώντας το παρελθόν. Γέννηση και ακμή της ιστοριογραφικής αφήγησης στην κλασική αρχαιότητα». *Δύο βραβεία του Κέντρου Ερεύνης των Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων – ΙΛΝΕ της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 4.000 ευρώ το καθένα, στους Ξενοφώντα Τζαβάρα για την ανέκδοτη συλλογή «Συλλογή γλωσσικού υλικού από την Ίμβρο» και Ανδρέα Λενακάκη για την ανέκδοτη συλλογή γλωσσικού υλικού «Πυργιώτισσα, Ονομάτων επίσκεψις». * Βραβείο του Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας, εις μνήμην Άγγελου Κίτσου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, στον Ιωάννη Π. Χουλιαρά για το βιβλίο του: «Η εντοίχια θρησκευτική ζωγραφική του 16ου και 17ου αιώνα στο Δυτικό Ζαγόρι».
  • * Βραβείο Θεοδώρου Σινανιώτη, εις μνήμην της μητέρας του Ζωής Φώτου Τζαβέλλα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο αναφερόμενο στις ναυτικές παραδόσεις του έθνους και ιδιαίτερα σε αυτές του Πολεμικού Ναυτικού, στον Αντιναύαρχο ε.α. Ιωάννη Παλούμπη για το βιβλίο του «Από τα πελάγη στους αιθέρες – Το χρονικό της Ναυτικής Αεροπορίας»(Ναυτικόν Μουσείον Ελλάδος, Πειραιάς 2009).
  • * Βραβείο Γεωργίου Π. Οικονόμου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για πρωτότυπη επιστημονική μελέτη επί αρχαιολογικού θέματος από τη λεκάνη της Μεσογείου την περίοδο 1600 π.Χ. – 500 μ.Χ. στην κυρία Βασιλική Βλάχου για την τρίτομη ανέκδοτη μελέτη της: «Γεωμετρικός Ωρωπός. Η τροχήλατη κεραμική και οι φάσεις της εγκατάστασης».
  • * Βραβείο του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης – Θεσσαλονίκη 1997, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ και θέμα τη Λογοτεχνία της Μακεδονίας τον 19ο και τον 20ο αιώνα, οίκοθεν, στους Γιάννη Τζανή και Πέτρο Μπέσπαρη για το βιβλίο τους «Η λογοτεχνική δημιουργία της Βόρειας Ελλάδας, 1875-2007».
  • * Βραβείο Νικολάου και Μαρίας Γεωργίου, με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, για έργο αναφερόμενο σε θέμα από την ιστορία, τη λαογραφία και εν γένει τον πολιτισμό του ελληνισμού της Ανατολικής Θράκης και Ανατολικής Ρωμυλίας, στον Μανώλη Γ. Βαρβούνη για το βιβλίο του με τίτλο:«Λαϊκές θρησκευτικές τελετουργίες στην Ανατολική και τη Βόρεια Θράκη».
  • * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον Κωνσταντίνο Ζάχο, Διευθυντή της ΙΒ΄Εφορείας Αρχαιοτήτων, για το σημαντικότατο έργο συντήρησης, μελέτης και αποκατάστασης των μνημείων της Νικοπόλεως. * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στη Ραχήλ Καπόν για το σύνολο του υπερτεσσαρακονταεούς καλλιτεχνικού έργου της στον τομέα των εκδόσεων, με το οποίο ερμηνεύονται με ιδανικό τρόπο τα μνημεία και οι τόποι της Ελλάδος.

ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΡΗ

  • * Βραβείο Μυθιστορήματος, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στη Ζυράννα Ζατέλη για το σύνολο του έργου της.
  • * Βραβείο Ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον Γιάννη Βαρβέρη για το σύνολο του ποιητικού του έργου.
  • * Βραβείο Διηγήματος, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον Ηλία Παπαδημητρακόπουλο για το σύνολο του έργου του.

ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΣΤΑ & ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ

  • * Βραβείο Ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Αντώνη Φωστιέρη για το σύνολο του ποιητικού του έργου.
  • * Βραβείο Μυθιστορήματος, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον Νίκο Δαββέτα για το βιβλίο του «Η Εβραία νύφη».
  • * Βραβείο Διηγήματος, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στη Μαρία Κουγιουμτζή για το βιβλίο της «Άγριο Βελούδο».
  • * Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στην Άλκη Ζέη για το σύνολο του έργου της.

ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

  • * Αργυρό Μετάλλιο στην Χαρά Νικοπούλου για την προσήλωσή της στο καθήκον, την αυταπάρνηση και την εθνοπρεπή της στάση κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της ως δασκάλας στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου τα έτη 2004 -2008.
  • * Βραβείο Αλεξάνδρου Διομήδους, εις μνήμην του πάππου του Βασιλείου Τ. Οικονομίδου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης επιστημονικής μελέτης με θέμα «Οι ανεξάρτητες αρχές στην ελληνική έννομη Τάξη», οίκοθεν, στον Θεόδωρο Χ. Τζώνο για το βιβλίο του «Οι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές».
  • * Βραβείο εις μνήμην Μαυρικίου Αντωνίου Καζέ και Φανής χήρας Μαυρ.-Αντ. Καζέ, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για βράβευση Έλληνα ή Ελληνίδας που διακρίθηκε για πράξη κοινωνικής αρετής και ανθρωπισμού, εξ ημισείας στους Ηλία Αργυριάδη και Δημήτριο Μηλόπουλο, οι οποίοι την 9-8-2010 με γενναιότητα, αυταπάρνηση και με άμεσο κίνδυνο της ζωής τους, απεγκλώβισαν και απομάκρυναν με ασφάλεια 4 μέλη οικογένειας από φλεγόμενο όχημα.
  • * Βραβείο Ιπποκράτους Καραβία, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ και θέμα «Η σύγχρονη λογική του Δικαίου» στον Κωνσταντίνο Π.Τσίνα για την μελέτη του «Νομική Επιστήμη και Λογική: Μια συμβολή στη θεωρία του Δικαίου -με αναφορά στο παράδειγμα της Ποινικής Δογματικής».
  • * Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στο Λύκειο Ελληνίδων Βόλου (1920), σε αναγνώριση της ενενηντάχρονης προσφοράς του στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή του Βόλου και της ευρύτερης περιφέρειας της Θεσσαλίας.
  • * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης (1974) για τη συνολική του προσφορά στη διάσωση, ανάδειξη και προβολή του κρητικού πολιτισμού.
  • * Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον καθηγητή Κώστα Μπέη για το σύνολο του συγγραφικού του έργου, το οποίο αναφέρεται στη σχέση φιλοσοφίας και θρησκείας.
  • * Έπαινος, οίκοθεν, στην Ευαγγελία Ξενοπούλου για την πολυετή προσφορά της στη διατήρηση ζωντανής της μουσικής και χορευτικής παράδοσης του Καστελλόριζου.
 
Leave a comment

Posted by on December 29, 2010 in Ακαδημία Αθηνών

 

Tags:

Οι 10 σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 2010

  • Λίστα του αμερικανικού περιοδικού “Archaeology”
  • Ανακάλυψη για την κρητική ναυσιπλοΐα ανάμεσα στις μεγαλύτερες του έτους

Παλαιολιθικά εργαλεία που ανακαλύφθηκαν στην Κρήτη και τοποθετούν την ανακάλυψη της ναυσιπλοΐας 100.000 χρόνια πίσω, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα του αμερικανικού περιοδικού “Archaeology” με τα δέκα σημαντικότερα αρχαιολογικά και ιστορικά ευρήματα του έτους.

Ο τάφος του Εκατόμνου

Ο τάφος του Εκατόμνου

Το έτος που διανύουμε βρέθηκαν κοντά στον Πλακιά του Ρεθύμνου παλαιολιθικά εργαλεία ηλικίας 130.000 έως και 700.000 ετών. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Κρήτη δεν έχει πρόσβαση από στεριά εδώ και 5 εκατομμύρια χρόνια, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι τα εργαλεία αυτά έφτασαν εκεί μέσω θαλάσσης.

Η ανακάλυψη αυτή δείχνει ότι η ιστορία της ναυσιπλοΐας ξεκινάει πριν 100.000 χρόνια καθώς πρόκειται για την αρχαιότερη θαλάσσια μετακίνηση που έχει καταγραφεί ποτέ.

“Αυτό σημαίνει ότι κάθε υπόθεση, που έχουμε κάνει σχετικά με τους πρώτους ανθρώπους, τις μεταναστεύσεις, τη νοημοσύνη και τις ικανότητές τους είναι υπό αμφισβήτηση”, εκτιμά ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, Κέρτις Ράνελς, στο περιοδικό.

Ο ίδιος πιστεύει ότι οι αρχαίοι ναυτικοί θα πρέπει να διέσχισαν τουλάχιστον 40 μίλια ανοιχτής θάλασσας, ενώ ο τεράστιος αριθμός των εργαλείων (μικρά τσεκούρια, ξέστρες και λεπίδες) δείχνει ότι δεν πρόκειται για μία μεμονωμένη και τυχαία μετάβαση, αλλά για πολλές, που δημιούργησαν ολόκληρο πληθυσμό.

Τα αντικείμενα, που βρέθηκαν, μοιάζουν πολύ με αυτά που χρησιμοποιούσαν ο Homo erectus και ο Homo heidelbergensis (Χαϊδελβέργειος Άνθρωπος), εξαφανισμένο είδος, πρόγονος του Νεάτερνταλ και του Homo Sapiens.

Τυχαίες ανακαλύψεις

Ορισμένες από τις κορυφαίες ανακαλύψεις έγιναν τυχαία.

-Η ανακάλυψη του τάφου του Εκατόμνου (4ος αι. π.Χ.), σατράπη της Καρίας και πατέρα του Μαυσώλου, για τον οποίο χτίστηκε ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού έγινε ύστερα από τη σύλληψη δέκα ύποπτων αρχαιοκαπήλων από τις τουρκικές αρχές τον περασμένο Αύγουστο. Ο τάφος είναι διακοσμημένος με έγχρωμες τοιχογραφίες αλλά και μίας σαρκοφάγου με το ανάγλυφο ενός γενειοφόρου άνδρα, που πιστεύεται ότι είναι ο Εκατόμνος.

-Στη Γουατεμάλα, ένα χαντάκι λαφυραγωγών οδήγησε τους αρχαιολόγους στην ανεύρεση μιας ασύλητης κρύπτης με μακάβρια αντικείμενα, όπως δάχτυλα, δόντια και αποτεφρωμένα νήπια, πιθανότατα υπολείμματα ανθρωποθυσιών.

Πυραμίδες στη ζούγκλα και παιδικοί τάφοι

-Δύο αρχαίες πυραμίδες, που βρέθηκαν στο Περού, κοντά στην πόλη Χαέν στα δυτικά πεδινά του Αμαζονίου και χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη των Ισπανών, προστέθηκαν στις ανακαλύψεις που έκαναν αίσθηση μέσα στο 2010.

Το αξιοσημείωτο της ανακάλυψης είναι ότι έγινε μέσα στη ζούγκλα, όπου έως σήμερα οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι δεν υπήρχαν μνημεία παρά μόνον καλύβες.

-Ακόμη, έρευνες σε νεκροταφείο της Τυνησίας και ειδικότερα στην αρχαία Καρχηδόνα με τα αποτεφρωμένα λείψανα 540 παιδιών οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός τους προήλθε από φυσικά αίτια και όχι από εκτεταμένες παιδικές θυσίες, που συντελέστηκαν από τον 8ο έως τον 2ο αι. π.Χ. όπως πιστευόταν.

Παρέα με τους πρωτόγονους

-Ιδιαίτερα ενδιαφέρον παρουσίασε η ανακάλυψη ομάδας του Ινστιτούτου Εξελεγκτικής Ανθρωπολογίας, στη Λειψία που υποδεικνύει ότι είμαστε ίδιοι με τον Νεάντερταλ (Homo neanderthalensis), με τη διαφορά ενός μόνο γονιδίου.

Ύστερα από σύγκριση του νεατερνταλικού DNA και του δικού μας, αποκαλύφθηκε ότι πρόγονοί μας Homo sapiens sapiens διασταυρώθηκαν με Νεάντερταλ πριν από 100 με 80 χιλιάδες χρόνια.

-Η επόμενη σημαντική ανακάλυψη της χρονιάς αφορά έναν πιο μακρινό συγγενή μας, τον «Kadanuumuu» («Μεγάλο Άνδρα», στην αφρικανική γλώσσα Αφάρ), που βρέθηκε στην Αιθιοπία το 2005. Πρόκειται για έναν σκελετό ανθρωποειδούς, ηλικίας 3,6 εκατομμυρίων χρόνων, που ανήκει στο είδος Australopithecus afarensis, όπως και η γνωστή «Λούσι».

Ο Μεγάλος Άνδρας, πολύ ψηλότερος και κατά 400.000 χρόνια γηραιότερος από τη Λούσι, αποκάλυψε φέτος στους επιστήμονες μία πολύ σημαντική πληροφορία: την ικανότητα που είχαν τα συγκεκριμένα ανθρωποειδή να περπατούν και στα δύο τους πόδια, χρονικά πολύ νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί.

Μη καταστροφική ραδιοχρονολόγηση

-Μια νέα μέθοδος χρονολόγησης, παραλλαγή της παλιότερης με άνθρακα-14, έφερε επανάσταση στις επιστημονικές κοινότητες μέσα στο 2010, σε σημείο να γίνεται λόγος για την ανακάλυψη της δεκαετίας. Η νέα μεθοδος είναι πολύ πιο ακριβής από την προηγούμενη, δίνει τη δυνατότητα να χρονολογηθούν αρχαιότερα αντικείμενα και, το κυριότερο, δεν τα καταστρέφει.

Η Ποκαχόντας και το χαμένο πλοίο

-Η εύρεση της παλαιότερης προτεσταντικής εκκλησίας στη Βόρεια Αμερική και συγκεκριμένα στο Τζέιμσταουν της Βιρτζίνια, όπου πιθανότατα τελέστηκε και ο γάμος της Ποκαχόντας, συγκίνησε ιδιαίτερα τους Αμερικανούς, που τη συμπεριέλαβαν στη λίστα των σημαντικότερων ανακαλύψεων της χρονιάς.

Η ιστορία της ινδιάνας πριγκίπισσας, που παντρεύτηκε τον καπνοπαραγωγό Τζον Ρόλφι το 1614, φέρνοντας οκτώ χρόνια ειρήνης μεταξύ αποίκων και Ινδιάνων, επανήλθε στην επικαιρότητα μετά την ανακάλυψη των ερειπίων της εκκλησίας.

-Τέλος, η ανεύρεση ενός πλοίου χαμένου περισσότερο από 150 χρόνια, προστέθηκε στον κατάλογο του περιοδικού “Archaeology”. Το «HMS Investigator» ξεκίνησε το 1848 από τη Βρετανία για την Αρκτική προς αναζήτηση του εξερευνητή Τζον Φράνκλιν και της αποστολής του, που είχαν μεταβεί στην περιοχή για να συνεχίσουν τη χαρτογράφηση του Βορειοδυτικού Περάσματος.

Το πλοίο, όμως, κόλλησε στον πάγο και το 1953 εγκαταλείφθηκε. Ο καπετάνιος και το πλήρωμα κατάφεραν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αλλά το πλοίο χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2010 για να εντοπιστεί, σε πολύ καλή κατάσταση, στον βυθό του Κόλπου Μέρσι στον Καναδά.

Έτσι, οι διάφορες θεωρίες που το ήθελαν να έχει παρασυρθεί ή κομματιαστεί από τα κύματα ή να έχει διασωθεί από αμερικανικό φαλαινοθηρικό, έπαψαν πλέον να ισχύουν.

  • enet.gr, 12:35 Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
 

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ: Θαύματα και οράματα

Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…2011. Για τον πολιτισμό, όμως, ποια χρονιά, ποιος αιώνας θα ξημερώσει; Δεν είμαι του μελοδράματος, προτιμώ την κωμωδία, αλλά πού να βρεθεί χαρά μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα… Από του βήματος του Κοινοβουλίου πάντως ο υπουργός Πολιτισμού έκανε ό,τι μπορούσε. Και τα καλά που έχουν γίνει στον πολιτισμό ανέδειξε, και όσα δεν έχουν γίνει αποσιώπησε, και μια νότα αισιοδοξίας για τα μελλούμενα την έδωσε. Μια χαρά! Η αλήθεια βέβαια είναι ότι για πολλά είχε δίκιο. Οντως έγινε περιορισμός της σπατάλης, όντως επιχειρείται εξορθολογισμός υπηρεσιών και οικονομικών, όντως γίνονται προσπάθειες αναδιοργάνωσης. Στις περιπτώσεις αυτές όμως ανακοινώνονται συνήθως τα μεγαλεπήβολα και σπουδαία, όχι τα καθημερινά και άμεσα. Πώς θα επιτευχθεί, δηλαδή, αυτή η κίνηση προς τα εμπρός όταν οι υπηρεσίες του υπουργείου στενάζουν από έλλειψη ρευστού και όταν μπαίνουν τρικλοποδιές ακόμη και από την ίδια την ηγεσία; Οπως εκείνο το πρόγραμμα «Διαύγεια», με το οποίο μαθαίνουμε μεν ότι ο τάδε υπάλληλος έλαβε ως έξοδα κινήσεως 35 ευρώ (για να ξέρουμε πού πάνε τα λεφτά!) αλλά για να λειτουργεί όλη αυτή η υπηρεσία απασχολούνται πλήθος υπάλληλοι από εκεί που δεν υπάρχουν. Παράπλευρες απώλειες, θα πείτε.

 

Το νέο διοικητικό συμβούλιο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ανακοίνωσε το ΥΠΠΟ

Από το εσωτερικό του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Από το εσωτερικό του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών  

Τη σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ανακοίνωσε την Πέμπτη το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.

Πρόεδρος του ΔΣ παραμένει ο νομικός Ιωάννης Μάνος. Τα μέλη του νέου είναι: Ιωάννης Κόκκος (σκηνογράφος), Πωλίνα Λάμψα (διεθνολόγος), Αλκίνοος Ιωαννίδης (μουσικός), Νίκος Δημουλίτσας (τραπεζικός υπάλληλος), Γεώργιος Αϊδίνης (δικηγόρος), Βίκτωρ Αμπακούμκιν (πολιτικός μηχανικός), Παναγιώτης Δημαράς (δικηγόρος), Ιωάννης Μαρίνος (οικονομολόγος, δημοσιογράφος) και Λένα Σαββίδη (δημοσιογράφος).

Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου έχουν τριετή θητεία. Από τα συνολικά δέκα μέλη τα πέντε πρώτα έχουν επιλεγεί από τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλο Γερουλάνο και τα υπόλοιπα πέντε έχουν οριστεί από το Σύλλογο Φίλων της Μουσικής.

 

Καταγγέλλουν τη «σιωπή» του ΥΠΠΟΤ

Την «εκκωφαντική» «σιωπή» του ΥΠΠΟ-Τ «μπροστά στην καταστροφή που θα συντελεστεί στο Οβριόκαστρο της Κερατέας» καταγγέλλει ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων (ΣΕΚΑ).

Ο ΣΕΚΑ σημειώνει ότι «λόγω της μεγάλης ποικιλίας και της επιστημονικής αξίας των αρχαιοτήτων του, ο λόφος Οβριόκαστρο περιλαμβάνεται εξολοκλήρου μέσα στον κηρυγμένο ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο της Λαυρεωτικής, ο δε οχυρωμένος οικισμός στην κορυφή του στην αρχαιολογική ζώνη Α του χώρου. Η ζώνη Α, όπως ορίζει ο νόμος, είναι απολύτου προστασίας και δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε κατασκευή ή αλλοίωση. Η ίδια περίπου απαγόρευση ισχύει και για μία έκταση 500 μέτρων γύρω από το οχυρό. Ακόμα κι αν το οχυρό βρίσκεται σε κάποια απόσταση από την περιοχή που χωροθετήθηκε ο ΧΥΤΑ (300 μέτρα!!!), δεν νοείται αρχαιολογικός χώρος με θέα μια χωματερή».

Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι δεν επιλέχθηκε τυχαία η θέση μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Λαυρεωτικής: «Ισως με την απαγόρευση της δόμησης λόγω του χαρακτηρισμού του χώρου ως αρχαιολογική ζώνη απολύτου προστασίας Α, η περιοχή καθίσταται στα μάτια της πολιτικής ηγεσίας “άχρηστη”, σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη της “ανάπτυξης” και επομένως κατάλληλη για σκουπιδότοπο».

Παραθέτουν επίσης και την εκτίμηση των συναδέλφων τους που ερεύνησαν «με ελάχιστα μέσα» την περιοχή: «Αυτά τα μνημεία αποτελούν σημαντικά τεκμήρια της ιστορίας της Κερατέας και της Λαυρεωτικής και πρέπει να σωθούν οπωσδήποτε, όχι μόνο επειδή προστατεύονται τα περισσότερα από τις διατάξεις του Νόμου περί Αρχαιοτήτων, αλλά κυρίως επειδή, όπως συμβαίνει με όλα τα μνημεία, συντηρούν αφ’ ενός μεν την ιστορική μας μνήμη και αφ’ ετέρου το φυσικό μας περιβάλλον που κινδυνεύει από την καταστροφική μανία και τη λατρεία του πρόσκαιρου κέρδους. Οσες φορές καταστρέφουμε τα μνημεία και το περιβάλλον μας, υπονομεύουμε σοβαρά τη φυσική και την πνευματική ζωή μας, και μάλιστα όχι μόνο τη δική μας αλλά και όλων των επόμενων γενεών, επειδή και τα μνημεία και το περιβάλλον, όταν καταστραφούν, δυστυχώς, δεν ξαναγίνονται».

[ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 23 Δεκέμβρη 2010]

 

Tags:

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΙΡΑΚ. Η αρχαιοκαπηλία … «ξεφεύγει»

Αμερικανός στρατιώτης στην αρχαία Ουρ, το 2003

Το πόσο υποκριτικές και υπερφίαλες είναι οι προπαγανδιστικές ρητορείες των ιμπεριαλιστών για την «επιστροφή» της λεηλατημένης πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράκ, αποδεικνύεται και από το ότι ακόμη και οι αρχές των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών αδυνατούν να κρατήσουν τα προσχήματα, ακόμη και όταν συλλαμβάνουν τη «μαρίδα» του αρχαιοκαπηλικού κυκλώματος.

Ετσι, οι γερμανικές αρχές κατέσχεσαν μία συλλογή από 15 κλεμμένους αρχαίους θησαυρούς προερχόμενους από το Ιράκ, αλλά «η συμμορία που προσπάθησε να μεταπωλήσει τα αντικείμενα αυτά διέφυγε της σύλληψης λόγω τεχνικών λεπτομερειών», σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση της γερμανικής αστυνομίας, όπως την αναμεταδίδει το ΑΠΕ!

Μεταξύ των πολύτιμων αντικειμένων είναι ένας πράσινος σφραγιδόλιθος ηλικίας 5.000 ετών, που αρπάχτηκε από το Εθνικό Μουσείο στη Βαγδάτη αμέσως μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή στη χώρα (σσ. παρεμπιπτόντως το ΑΠΕ προτιμά το πιο «κομψό»: «αμέσως μετά την έξωση του Σαντάμ Χουσεΐν από την προεδρία»!). Οι εγχάρακτες μορφές του σφραγιδόλιθου παριστάνουν ανθρώπους και ελαφοειδή ζώα και είχε ανακαλυφθεί στις ανασκαφές του Σαφάνγκι. Σε άλλον σφραγιδόλιθο αναπαρίσταται ένας από τους δύο Βαβυλώνιους βασιλείς, ονόματι «Ναβουχοδονόσορ».

Η αστυνομία στην πόλη Κρέφελντ τόνισε πως η συμμορία που κατείχε τα κλεμμένα ζητούσε 2,5 εκατ. ευρώ από τον αστυνομικό που παρίστανε τον υποψήφιο αγοραστή. Οι ύποπτοι, που είναι Γερμανοί, Τούρκοι και Ιρακινοί, αρνήθηκαν να δηλώσουν πού προμηθεύτηκαν τα αντικείμενα. Πάντως, η έκδοση εντάλματος για κλεπταποδοχή αρχαίων «ενδέχεται να μην εγκριθεί ελλείψει απαραίτητων τεκμηρίων, που δεν έγινε κατορθωτό να συγκεντρωθούν από το Ιράκ και λόγω του γεγονότος ότι τα κλεμμένα αντικείμενα δεν αξίζουν 15 εκατ. ευρώ, όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί», αλλά «μόλις 10.000 ευρώ», διότι «κανένα από αυτά δύναται να σχετισθεί με κάποια ιδιαίτερη Μεσοποταμιακή δυναστεία. Μία σαφής προέλευση αυξάνει την αγοραστική αξία τους, ενώ δύο από τα αντικείμενα αυτά ήσαν νεώτερα αντίγραφα».

Αυτή η «αδυναμία» υπογραμμίζει την πλήρη αδιαφορία για την «τύχη» της λεηλατημένης κληρονομιάς του Ιράκ, και από τις κατοχικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και από την «κυβέρνηση» της χώρας. Αλλωστε, οι ίδιες οι κατοχικές δυνάμεις μετέτρεψαν σε γκαράζ τεθωρακισμένων τις αρχαίες πόλεις της Μεσοποταμίας… [ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 23 Δεκέμβρη 2010]

 

Απεβίωσε ο σκηνοθέτης Νίκος Παπατάκης

  • Σε ηλικία 92 ετών
Ο Νίκος Παπατάκης
Ο Νίκος Παπατάκης

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος κινηματογραφιστής Νίκος Παπατάκης, πρώην σύζυγος της Ανούκ Αιμέ, σύντροφος της Νίκο και παραγωγός του Νικ Κασαβέτης, έφυγε πριν από λίγες ημέρες από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών στο Παρίσι, ανακοινώθηκε την Τετάρτη μέσω του Τύπου.

Γεννημένος στις 19 Ιουλίου 1918 στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας, όπου πολέμησε τα ιταλικά στρατεύματα του Μουσολίνι, ο Παπατάκης αναγκάστηκε να εξοριστεί, βρίσκοντας καταφύγιο αρχικά στον Λίβανο και στη συνέχεια στην Ελλάδα. Κατόπιν εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι το 1939.

Στη γαλλική πρωτεύουσα, ο αεικίνητος Παπατάκης συναναστράφηκε την αφρόκρεμα της γαλλικής διανόησης, από τον Ζαν Πολ Σαρτρ μέχρι τον Ζαν Ζενέ, και τους ποιητές Αντρέ Μπρετόν, Ζακ Πρεβέρ και Ρομπέρ Ντενό.

Το 1947 δημιούργησε το καμπαρέ «Το Κόκκινο Ρόδο» (La Rose Rouge) που αποτέλεσε δημιουργικό εφαλτήριο για πολλούς καλλιτέχνες.

Παντρεύτηκε την ηθοποιό Ανούκ Αιμέ, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Μανουέλα.

Το 1950 υπήρξε παραγωγός και χρηματοδότης της ταινίας του Ζαν Ζενέ Ένα ερωτικό τραγούδι, του οποίου τη φωτογραφία υπέγραφε ο Ζαν Κοκτό. Η ταινία όμως λογοκρίθηκε και δεν προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες παρά μόνον το 1975.

Το 1957 εγκατέλειψε το Παρίσι για τη Νέα Υόρκη, όπου υπήρξε σύντροφος του μοντέλου από τη Γερμανία Κρίστα Πέφγκεν, η οποία υιοθέτησε το μικρό του όνομα και ως Νίκο ασχολήθηκε με τη μουσική και υπήρξε «μούσα» του Άντι Γουόρχολ και των Velvet Underground.

Κατά την επιστροφή του στο Παρίσι, γύρισε το 1962 την πρώτη του ταινία Οι Άβυσσοι (Les Abysses), βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ζενέ Οι Δούλες, που με τη σειρά του είχε αντλήσει την έμπνευσή του από την αληθινή, μακάβρια, ιστορία των αδελφών Παπέν. Η ταινία προβλήθηκε την ίδια χρονιά στο Φεστιβάλ των Καννών και είχε προκαλέσει σκάνδαλο.

Το 1967 γύρισε την ταινία Oι βοσκοί, όπου πραγματεύεται και καταγγέλλει τη δικτατορία των συνταγματαρχών στην Ελλάδα: η ταινία που προβλήθηκε το 1968 αποτέλεσε, ωστόσο, εμπορική αποτυχία. Ο Παπατάκης, που τότε ήταν παντρεμένος με την Όλγα Καρλάτου, στράφηκε ενεργότερα στην πολιτική και δόθηκε ολόψυχα στον αντιδικτατορικό αγώνα.

Το 1975, η ταινία του Gloria Mundi, που έθιγε την πραγματικότητα των βασανιστηρίων στην Αλγερία, κατέβηκε από τις αίθουσες έπειτα από βομβιστική επίθεση στον κινηματογράφο Μαρμπέφ. Με τους Ισορροπιστές το 1991 υπέγραψε ένα αιχμηρό πορτραίτο του Ζενέ, τον οποίο υποδύθηκε αξεπέραστα ο Μισέλ Πικολί, που προκάλεσε τη μήνιν πολλών θαυμαστών του.

Στη Φωτογραφία, μία από τις λυρικότερες ελληνικές ταινίες, εξερευνά το θέμα της νοσταλγίας του ξενιτεμένου και την αποξένωση της μετανάστευσης και θίγει πολλά σημεία της τραγικής ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας.

«Ο Παπατάκης ήταν ένας οικουμενικός άνθρωπος. Πάντοτε έριχνε γέφυρες ανάμεσα στην Αφρική και την Ευρώπη, την Ελλάδα και τη Γαλλία, ανάμεσα στη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Άνδρας θαρραλέος υπήρξε ένας λεπτός και συνάμα τολμηρός δημιουργός» τόνισε ο πρώην υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας Τζακ Λανγκ.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

 
Leave a comment

Posted by on December 22, 2010 in Απώλειες

 

Tags:

«Ναι» στην επιστροφή των Γλυπτών από την πρωθυπουργό της Νέας Νότιας Ουαλίας

  • Στήριξη στο αίτημα της Αθήνας
Στον κατάλογο των προσωπικοτήτων της Αυστραλίας, που τάσσονται σθεναρά υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, ήρθε να προστεθεί και η Πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας Κριστίνα Κίνελι. Όπως μετέδωσε το ραδιόφωνο της SBS, σε εκδήλωση ειδικά για τα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης η κ. Κίνελι γνωστοποίησε ότι με μεγάλη χαρά της γίνεται επίτιμο μέλος της Αυστραλιανής Επιτροπής για την επιστροφή των Γλυπτών, ένα αίτημα, που όπως είπε, «είναι δίκαιο και σωστό». «Η επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα θα επιτρέψει σε όλους να τα τιμήσουν και να τα θαυμάσουν εκεί, στον τόπο που ανήκουν», είπε η πολιτειακή πρωθυπουργός, σημειώνοντας: «Η κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας είναι υπερήφανη που υποστηρίζει αυτό το αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα και τον λαό της».
 
 

ΚΑΣ: Ανάπλαση του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών

  • Εγκρίθηκε ομόφωνα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), η μελέτη ανάπλασης, ανάδειξης και συντήρησης του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών νομού Φωκίδας.

O αρχαιολογικός χώρος, που το 2009 δέχτηκε περισσότερους από 300.000 επισκέπτες, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των επισκεπτών, καθώς το δύσβατο και βραχώδες της περιοχής δυσχεραίνει την περιήγηση τους στον χώρο. Επιπλέον, η πληθώρα των μνημείων και τα εγκατάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη δυσκολεύουν την κατανόηση από τους επισκέπτες και θέτουν σε κίνδυνο τα εκθέματα.

«Οι επισκέπτες πηδούν πάνω από αρχαία λείψανα της κρήνης των Μουσών», δήλωσε κατά τη συνεδρίαση, η προϊσταμένη της εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Δελφών, Νάνσυ Ψάλτη.

Για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου προτείνεται η χάραξη νέων διαδρομών, η ανάδειξη υφιστάμενων και η διαμόρφωση στάσεων, οι οποίες θα διευκολύνουν την ροή του κοινού. Επιπλέον, προβλέπεται η τοποθέτηση πινακίδων σε πολλά σημεία του συνολικά 200 στρεμμάτων χώρου. Σημαντικές δε ενέργειες γίνονται για τη διευκόλυνση της προσβασιμότητας των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Παράλληλα, προτείνεται η τοπογράφηση του περίφημου Ιερού Ναού του Απόλλωνος και του μουσείου. Στον ναό του Απόλλωνα, το σημαντικότερο μνημείο του ιερού, στεγάζονταν τα αγάλματα και τα αφιερώματα προς τον θεό και γίνονταν οι ιεροτελεστίες, που είχαν σχέση με τη λατρεία, η σπουδαιότερη από τις οποίες ήταν η διαδικασία της μαντείας.

Στα σχέδια για την ανάδειξη είναι και η ολοκλήρωση της περίφραξης στο Ιερό της Προναίας, καθώς ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία των Δελφών δέχεται «εισβολές» από κοπάδια ζώων.

Στα πλαίσια της ανάδειξης του χώρου προτείνεται η εγκατάσταση αντιγράφου της περίφημης μπρούτζινης στήλης των όφεων στην αρχική της θέση. Η στήλη των όφεων ήταν αφιέρωμα σε ανάμνηση της ελληνικής νίκης επί των Περσών το 479 π.Χ. Από την εποχή, όμως, του Μεγάλου Κωνσταντίνου έως σήμερα κοσμεί μαζί με άλλα χάλκινα αγάλματα τον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης. Τέλος, για τη σημαντική αυτή ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών υπολογίζεται πως θα δαπανηθούν περίπου 800.000 ευρώ. Το Υπουργείο Πολιτισμού επιδιώκει την ένταξη του προγράμματος στο ΕΣΠΑ. [ΑΠΕ-ΜΠΕ]